Certyfikacje

  • Certyfikacje
  • Regulamin i przepisy Pracy wodnej - Stowarzyszenie TEERANOVA
  • Próby pracy wodnej - regulamin i egzamin - IRO
  • Próby pracy wodnej - regulamin i egzamin – Niemiecki
  • Próby pracy wodnej - regulamin i egzamin - Stany Zjednoczone
  • Próby pracy wodnej - regulamin i egzamin - Norweski
  • Próby pracy wodnej - regulamin i egzamin - NNFC
CERTYFIKACJE
na podstawie www.nowofundland.pl
1 Regulamin i przepisy Pracy wodnej - Stowarzyszenie TEERANOVA
2 Próby pracy wodnej - regulamin i egzamin - IRO
3 Próby pracy wodnej - regulamin i egzamin - Niemiecki
4 Próby pracy wodnej - regulamin i egzamin - Stany Zjednoczone
5 Próby pracy wodnej - regulamin i egzamin - Norweski
6 Próby pracy wodnej - regulamin i egzamin - NNFC
Więcej...

Regulamin i przepisy

Próby pracy wodnej - regulamin i egzamin

Klasy
1. Klasa szczeniąt
2. Klasa młodzieży
3. Próba I – Klasa I
4. Próba II – Klasa II
5. Próba III – Klasa III
6. Próba IV – Klasa IV
7. Próba V – Klasa Weteranów dla psów powyżej 7 roku życia

ZASADY:
Wiek psów przystępujących do próby szczeniąt – od 6 do 12 miesięcy, wiek psów przystępujących do próby młodzieży od 12 do 18 miesięcy. Wiek psów przystępujących do prób I i II nie może być mniejszy niż 15 miesięcy, pod warunkiem wyposażenia go w kamizelkę wypornościową lub 18 miesięcy przy użyciu szorek do pracy wodnej. Do klasy weteranów przystępują psy, które ukończyły 7 lat, nie muszą one legitymować się zdanymi wcześniej egzaminami z pozostałych kategorii.
Do egzaminów mogą przystępować tylko psy wyposażone w szorki lub kamizelkę wypornościową.
Każda próba składa się z kilku ćwiczeń punktowanych wg. określonych zasad, do każdego ćwiczenia pies może przystąpić dwukrotnie z zastrzeżeniem, że w drugiej można zdobyć maksimum połowę punktów.
Aby zdać egzamin kończący próbę należy uzyskać min. 65 punktów na 100 możliwych i zaliczyć wszystkie ćwiczenia na minimum 50% punktów możliwych do zdobycia w tym ćwiczeniu.
Pomyślne zdanie egzaminu kończącego jedną próbę jest warunkiem przystąpienia do kolejnej próby, z wyjątkiem prób klasy szczeniąt, młodzieży i weteranów, gdzie kryterium limitującym przystąpienie do tych klas jest osiągnięty wiek.
Przed przystąpieniem do egzaminu przewodnik jest zobowiązany przekazać organizatorom książeczkę pracy psa. W przypadku jeśli takiej nie posiada, zobowiązany jest wykupić ją na miejscu.
Wyniki (również dyskwalifikacja) zostają odnotowane w książeczce psa i podpisane przez osobę do tego uprawnioną.
Przed przystąpieniem do egzaminu właściciel psa ma obowiązek dostarczyć świadectwo zdrowia psa oraz potwierdzenie zawarcia ubezpieczenia OC
Przed przystąpieniem do egzaminu właściciel psa ma obowiązek wnieść opłatę egzaminacyjną.
Sędzia ma prawo dokonać zmian warunków podczas egzaminu w zależności od sytuacji; dotyczą one wszystkich psów przystępujących do danej próby i obowiązują tylko podczas tego egzaminu.
Nie dozwolone są wszelkie odwołania od decyzji sędziego.
Przed przystąpieniem do ćwiczeń z zakresu posłuszeństwa przewodnik zgłasza sędziemu, przy której nodze prowadzony będzie pies. Nie wolno zmieniać strony w trakcie trwania egzaminu. Za „pozycję zasadniczą” uważa się przewodnika z psem siedzącym przy jego prawej lub lewej nodze w zależności od strony, po której pracuje pies i która zostanie zgłoszona sędziemu.
Próby dla Grupy Ratowniczej są przeznaczone dla przewodników, którzy chcą rozwijać umiejętności swoich psów w kierunku profesjonalnej pracy ratowniczej. Przewodnicy psów muszą mieć uprawnienia ratownicze przynajmniej na stopień młodszego ratownika. Nie przystąpienie do tej próby nie jest jednoznaczne z wykluczeniem psa z możliwości startowania na stopień którejkolwiek z innych prób. ( w przygotowaniu)


Klasa szczeniąt:

Ćwiczenia składowe (max.ilość punktów do zdobycia)
1. Marsz przy nodze przewodnika na smyczy 15 pkt.
2. Siadanie na rozkaz opiekuna 15 pkt.
3. Warowanie na rozkaz opiekuna 15 pkt.
4. aportowanie przedmiotu z wody 25 pkt.
5. płynięcie do przewodnika w wodzie, odebranie aportu, powrót razem 30 pkt.
Razem 100 pkt.


Ćwiczenie 1.
Przewodnik z psem zajmują pozycję zasadniczą w wyznaczonym miejscu. Na znak sędziego ruszają. Pies trzymany na luźnej smyczy powinien iść przy nodze przewodnika.
Dystans 30 m, dwa zwroty pod kątem prostym. Dozwolone jest zachęcanie psa do podążania za przewodnikiem.


Ćwiczenie 2.
Przewodnik zajmuje pozycję przed stojącym psem. Trzyma smycz dłoni. Podaje psu komendę do siadania. Dozwolone jest równoczesne używanie znaków optycznych i komendy głosowej.


Ćwiczenie 3.
Ćwiczenie to wykonuje się podobnie jak poprzednie, lecz wypowiada się komendę do warowania, dozwolone jest równoczesne używanie znaków optycznych i komend słownych.

Ćwiczenie 4.
Pies siedzi lub stoi obok przewodnika po jego lewej lub prawej stronie na brzegu.
Pomocnik wrzuca do wody aport. Pies zostaje wysłany przez przewodnika po aport. Pies musi przynieść aport do przewodnika i oddać mu go. Można ułatwić psu to zadanie wchodząc do wody mu naprzeciw, nie dalej jednak, niż do oznaczonego miejsca. Dystans 20 m w jedną stronę

.

Ćwiczenie 5.
Przewodnik zajmuje pozycję w wodzie, pomocnik w tym czasie przytrzymuje delikatnie psa, przewodnik pokazuje psu aport. Przewodnik woła do siebie psa. Pies płynie do przewodnika, odbiera aport i wraca wraz z przewodnikiem do brzegu, dozwolone jest przytrzymanie się przez przewodnika kamizelki psa, niedozwolone jest holowanie przewodnika przez psa. Ćwiczenie uważa się za zakończone w momencie osiągnięcia przez psa gruntu. Dystans 20m w jedną stronę.

 

Klasa młodzieży

Ćwiczenia składowe (max.ilość punktów do zdobycia)
1. Marsz przy nodze przewodnika na smyczy 10 pkt.
2. Siadanie na rozkaz opiekuna 10 pkt.
3. Warowanie na rozkaz opiekuna 10pkt.
4. zostawanie na komendę 15 pkt.
5. Aportowanie przedmiotu z wody 25 pkt.
6. Płynięcie do pomocnika w wodzie, odebranie aportu, powrót razem 30 pkt
Razem 100 pkt.


Ćwiczenie 1.
Przewodnik z psem zajmują pozycję zasadniczą w wyznaczonym miejscu.
Na polecenie przewodnika pies trzymany luźno na smyczy powinien iść przy nodze przewodnika, nie napinając smyczy. Dystans 30 m, dwa zwroty pod kątem prostym, jeden zwrot pod kątem 180 stopni. Dozwolone jest zachęcanie psa, komenda słowną do podążania za przewodnikiem. Miejsca zwrotów będą zaznaczone.


Ćwiczenie 2.
Przewodnik zajmuje pozycję przed stojącym psem. Trzyma smycz w dłoni. Podaje psu komendę do siadania. Dozwolone jest równoczesne używanie znaków optycznych i komendy głosowej.


Ćwiczenie 3.
Ćwiczenie to wykonuje się podobnie jak poprzednie, lecz wypowiada się komendę do warowania, dozwolone jest równoczesne używanie znaków optycznych i komend słownych.

Ćwiczenie 4.
Przewodnik zajmuje pozycję przed stojącym psem, wydaje mu komendę do siedzenia i pozostania na miejscu, odchodzi na 10 kroków i powraca do psa. Pies powinien pozostać w pozycji do czasu zajęcia przez przewodnika miejsca z prawej lub lewej strony psa, w zależności od strony, po której pies pracuje.


Ćwiczenie 5.
Przewodnik z psem zajmuje pozycję zasadniczą na brzegu. Pomocnik wrzuca do wody aport. Pies zostaje wysłany przez przewodnika po aport. Pies musi przynieść aport do przewodnika i oddać mu go. Można ułatwić psu to zadanie wchodząc do wody mu naprzeciw, nie dalej jednak, niż do oznaczonego miejsca.
Dystans 30 m.

Ćwiczenie 6
Przewodnik z psem zajmuje pozycję zasadniczą na brzegu. Pomocnik w tym czasie zajmuje w miejsce w wodzie, następnie zachęca psa aportem do podpłynięcia do siebie. Przewodnik, komendą wysyła psa do pozoranta. Pies płynie, odbiera od pozoranta aport i wraca do brzegu, do przewodnika.
Ćwiczenie uważa się za zakończone w momencie oddania aportu przewodnikowi, dozwolone jest wejście przewodnika do wody do miejsca oznaczonego.

Próba I – Klasa I
Ćwiczenia składowe (max ilość punktów do zdobycia)
1. Marsz przy nodze przewodnika na smyczy 10 pkt.
2. Siadanie na rozkaz opiekuna 10 pkt.
3. Warowanie na rozkaz opiekuna 10 pkt.
4. Przepłynięcie dystansu 50 m– team swimming 30 pkt.
5. Aport z brzegu 15 pkt.
6. Skok z łodzi 25 pkt.
Razem: 100 pkt


Ćwiczenie 1.
Przewodnik z psem zajmują pozycję zasadniczą. Na komendę przewodnika pies trzymany luźno na smyczy powinien iść tuż przy nodze przewodnika. Dystans 60m, cztery zwroty pod kątem prostym, jeden 180 stopni. Miejsca zwrotów będą zaznaczone.


Ćwiczenie 2
Przewodnik zajmuje pozycję przed stojącym psem. Trzyma smycz w dłoni. Podaje psu komendę do siadania. Dozwolone jest jednoczesne używanie znaków optycznych. Pies musi wykonać polecenie po jednokrotnym wydaniu komendy.


Ćwiczenie 3
Ćwiczenie to wykonuje się podobnie jak poprzednie, lecz wypowiada się komendę do warowania, dozwolone jest jednoczesne używanie znaków optycznych.

Ćwiczenie 4
Pies i przewodnik zajmują pozycje zasadniczą na brzegu. Wchodzą razem do wody. Płyną obok siebie, wykonują dwa zwroty. Dystans 50 m. Przewodnik nie może przytrzymywać się kamizelki psa, ani być przez niego holowany.


Ćwiczenie 5.
Pies siedzi obok przewodnika na brzegu. Pomocnik wrzuca do wody aport. Pies zostaje wysłany przez przewodnika po aport. Pies musi przynieść aport do przewodnika i oddać mu go. Można ułatwić psu to zadanie wchodząc mu naprzeciw do wody, do wyznaczonego miejsca.


Ćwiczenie 6
Pies z pomocnikiem odpływają łodzią na odległość 50m. Na komendę przewodnika, pies wyskakuje z łodzi i płynie do brzegu do przewodnika. Pomocnik może zachęcać psa do skoku, ale nie wolno go zmuszać, ani wypychać z łodzi. Przewodnik może używać komend głosowych i optycznych.


Próba II – Klasa II
Ćwiczenia składowe (max ilość punktów do zdobycia)
1. Marsz bez smyczy, „SIAD” w marszu, do mnie i noga 20 pkt.
2. Człowiek za burtą- pies startuje z brzegu 25 pkt.
3. Wyskakiwanie psa z łodzi po fantom rzucany z łodzi 25 pkt.
4. Holowanie łodzi przez psa startującego z łodzi 30 pkt.
Razem: 100 pkt.


Ćwiczenie 1.
Na komendę do równania pies powinien iść tuż przy nodze przewodnika, Dystans 50m, cztery zwroty pod kątem prostym, jeden 180 stopni. W trakcie marszu przewodnik nie zatrzymując się daje psu komendę „siad” i maszeruje dalej. Pies powinien natychmiast usiąść. Przewodnik odchodzi na 15 kroków, odwraca się i woła psa do siebie. Pies biegnie do przewodnika, siada przed nim, a następnie na komendę zajmuje pozycję zasadniczą przy nodze przewodnika. Miejsca wykonywania zwrotów i pozostawienie psa „na siad” będą zaznaczone.

Ćwiczenie 2.
Pomocnik odpływa łodzią. Pies pozostaje wraz z przewodnikiem na brzegu.
Po pokonaniu ok. 50 m pomocnik zawraca łodzią i znienacka z niej wypada. Głośno woła o pomoc. Przewodnik wysyła psa do wody. Pies dopływa do ruszającego się, przytomnego poszkodowanego, opływa go, aż ten chwyci się za kamizelkę i holuje go do brzegu. Dozwolona jest pomoc głosowa ze strony przewodnika.

 

Ćwiczenie 3.
Pies odpływa na łodzi wraz z pomocnikiem i przewodnikiem Pomocnik wyrzuca fantom do wody. Pies musi wyskoczyć z łodzi na rozkaz przewodnika, chwycić fantom, dopłynąć do brzegu . Prawidłowo oddać fantom drugiemu pomocnikowi. Ruch wyrzucania przedmiotu musi być dla psa wyraźnie widoczny. Dozwolone jest zachęcanie psa do wyskoczenia z łodzi. Pies może trzymać fantom tylko za rękę lub nogę.


Ćwiczenie 4.
Pomocnik, przewodnik oraz pies odpływają łodzią 50 m od brzegu. Do łodzi przywiązana jest lina o dł. min 5 m. Przewodnik wrzuca linę do wody i daje psu rozkaz, aby wyskoczył i podjął linę. Na rozkaz pies wskakuje do wody, podbiera linę i holuje łódź do brzegu. Można pomóc psu podając mu linę, gdy jest już w wodzie.
W ćwiczeniu 2 i 3 dopuszcza się pozostawienie aportu przez psa już na płytkiej wodzie (do wyznaczonego poziomu przez sędziego). Podczas holowania można pomagać tylko głosem.

Próba III- Klasa III


Ćwiczenia składowe ( max. ilość punktów do zdobycia).
1. Pozostawania na miejscu bez przewodnika w pozycji na siad i na waruj 25 pkt.
2. Ratowanie osoby nieprzytomnej. 25 pkt.
3. Holowanie człowieka na desce surfingowej 25 pkt.
4. Przyniesienie wybranego z dwóch rzuconych aportów 25 pkt.
Razem: 100 pkt.

 

Ćwiczenie 1.
Pies zostaje posadzony przez przewodnika we wskazanym przez sędziego miejscu, po czym przewodnik oddala się na wyznaczone przez sędziego miejsce. Pies musi siedzieć na miejscu. Po wyznaczonym czasie przewodnik wraca i wydaje psu komendę WARUJ, po czym znowu oddala się. Pies leży na miejscu. Po wyznaczonym czasie, na znak sędziego, przewodnik wraca, przypina psa na smycz. Sędzia przez cały czas obserwuje psa. Pies nie powinien zmieniać pozycji w czasie trwania ćwiczenia. Nie wolno mu też pobiec za przewodnikiem. Czas trwania ćwiczenia 1 minuta dla każdej pozycji.

 

Ćwiczenie 2.

Pies wraz z przewodnikiem zajmują pozycję na plaży. Na wodzie w odległości 30 metrów od brzegu unosi się pozorant udając osobę nieprzytomną. Przewodnik wysyła psa po tą osobę. Pies płynie, chwyta pozoranta za rękę i holuje do brzegu. Dopuszczalne jest wypuszczenie ręki pozoranta gdy pies poczuje grunt pod nogami.

 

Ćwiczenie 3.
Przewodnik wraz z psem zajmują pozycję zasadniczą na brzegu. Na wodzie w odległości ok. 30 m od brzegu unosi się pozorant na desce surfingowej. Na komendę przewodnika pies płynie do deski, chwyta podany przez serfera sznurek od deski i holuje deskę z pozorantem do przewodnika na brzegu. Dopuszczalne jest, aby pies wypuścił sznurek od deski w momencie, gdy łapami poczuje grunt.

 

Ćwiczenie 4.
Przewodnik wraz z psem zajmują pozycję na brzegu. Pomocnik wyrzuca do wody dwa aporty (jeden po drugim), jeden w lewą drugi w prawą stronę. Ważne jest aby różnica między aportem lewym i prawym była wyraźnie widoczna Sędzia określa, który aport pies ma przynieść do brzegu (lewy czy prawy). Przewodnik wysyła psa po wybrany przez sędziego aport z brzegu. Pies płynie, podejmuje aport i przynosi go do przewodnika na brzeg. Ćwiczenia uważa się za zakończone, kiedy pies odda przedmiot do rąk przewodnika.

 

Próba IV – Klasa IV


Ćwiczenia składowe (max. ilość punktów o zdobycia)
1. Przepłynięcie dystansu 100 m, w obie strony - Team swimming 20 pkt.
2. Ratowanie dwóch topiących się osób 25 pkt.
3. Skok z pomostu 20 pkt.
4. Zaniesienie obiektu do tonącego 15 pkt.
5. Zaniesienie wiosła z jednej do drugiej łodzi 20 pkt.
Razem 100 pkt.

 

Ćwiczenie 1.
Pies wykonuje to zadanie w taki sam sposób jak w próbie I.
Dystans 50 metrów w każdą ze stron.

Ćwiczenie 2.
Przewodnik z psem zajmują pozycję zasadniczą na brzegu. W wodzie w odległości ok. 30 metrów od brzegu i około 20 metrów od siebie znajdują się dwaj pozoranci udający topielców. Jeden z nich żywiołowo wzywa pomocy, macha rękami, chlapie... Drugi unosi się na wodzie udając nieprzytomnego. Przewodnik wysyła psa po osobę przytomną, krzyczącą w wodzie. Pies płynie, opływa tą osobę pozwalając chwycić się kamizelki. Następnie na komendę pies holując osobę przytomną płynie po pozoranta udającego osobę nieprzytomną i unoszącego się bez ruchu na wodzie. Podpływa do osoby nieprzytomnej, chwyta ją za rękę i holuje obie osoby do przewodnika na brzegu. Pies może puścić rękę topielca, gdy poczuje grunt pod nogami.


Ćwiczenie 3.
Przewodnik wraz z psem wchodzą na pomost ( który jest odpowiednio zabezpieczony). Przewodnik wrzuca do wody aport. Pies na komendę skacze z pomostu, płynie po aport i przynosi go do przewodnika na brzeg


Ćwiczenie 4.
Przewodnik wraz z psem zajmują pozycję na brzegu. W wodzie w odległości 30 metrów od brzegu znajduje się pomocnik udający topiącego się. Przewodnik podaje psu koło. Pies bierze koło za sznurek (nie przywiązujemy żadnych rzutek!!) i zanosi je do pozoranta. Na komendę przewodnika pies holuje pozoranta do brzegu do przewodnika. Pies może w drodze powrotnej holować pozoranta za koło lub za kamizelkę. Ważny jest element zaniesienia koła.

 

Ćwiczenia 5.
Przewodnik wraz z psem wsiadają do łodzi i odpływają. Na wodzie jest również druga łódź z pomocnikiem. Na komendę przewodnika pies wyskakuje z łodzi i płynie do drugiej łodzi po wiosło. Odbiera wiosło od pomocnika i wraca z nim do przewodnika na łodzi. Piesoddaje wiosło przewodnikowi i wraca na brzeg płynąc obok łodzi. Dystans 25m

 

Klasa weteranów
Ćwiczenia składowe (max. ilość punktów do zdobycia)
1. Chodzenie przy nodze na luźnej smyczy, siadanie, warowanie, stawanie na polecenie 20 pkt.
2. Aportowanie przedmiotu z wody 25 pkt.
3. Przynoszenie przedmiotu od pozoranta znajdującego się w wodzie 25 pkt.
4. Wyskok z łodzi i powrót na brzeg 30 pkt.
Razem: 100 pkt.


Ćwiczenie 1.
Na komendę pies prowadzony na luźnej smyczy idzie przy nodze przewodnika. Robią dwa zwroty (prawo, lewo). Na komendę przewodnika pies siada, waruje i staje. Przewodnik i pies idą po wyznaczonym torze, w zaznaczonych miejscach robią zwroty w prawo, w lewo, następnie zawracają i wracają tą samą drogą. Na końcu przewodnik wydaje psu komendę SIAD, następnie WARUJ i STÓJ.


Ćwiczenie 2.
Przyniesienie wybranego przedmiotu wrzuconego do wody (pies startuje z brzegu), dystans 20m. Przewodnik wraz z psem stają na brzegu. Pomocnik sędziego pokazuje przewodnikowi przedmioty, z których ten wybiera jeden. Pomocnik rzuca wskazany przedmiot do wody. Pies na polecenie przewodnika płynie po aport i przynosi go do przewodnika.

Ćwiczenie 3.
Przynoszenie przedmiotu od pomocnika znajdującego się w wodzie (pies startuje z brzegu), dystans 30m. Pomocnik sędziego wchodzi do wody na odległość ok. 30 metrów. Ma ze sobą przedmiot, który pokazuje psu. Przewodnik z psem zajmują miejsce na brzegu. Na komendę przewodnika pies płynie do pozoranta, opływa go, odbiera od niego aport i przynosi przewodnikowi


Ćwiczenie 4.
Pies wraz z pomocnikiem wsiadają do łodzi i odpływają na odległość 30 m. Przewodnik pozostaje na brzegu. Na znak sędziego przewodnik woła psa do siebie. Pies wyskakuje z łodzi i wraca do przewodnika. Pomocnik może psa zachęcać do skoku, nie wolno go natomiast zmuszać, ani wypychać z łodzi. Pies musi wyskoczyć sam.

 

 

PUNKTY KARNE do regulaminu testów pracy wodnej Stowarzyszenia Terranova

 

Agresja wobec przewodnika, pozoranta bądź manekina - dyskwalifikacja

Przekroczenie limitu czasowego. - 2 punkty

Wyjście poza teren ograniczony do ćwiczeń. - 3 punkty

Powrót poza wyznaczony cel /(plażę) - 3 punkty

Pies sam nie wyskakuje z łodzi do wody - 3 punkty

W pływaniu zespołowym pies oddala się o więcej niż 1 metr od przewodnika – 3 punktów

W pływaniu zespołowym, napływanie na przewodnika – 5 punktów

Nie przyjmowanie pozycji zasadniczej - 1 punkty

Pies płynąc po wyznaczony obiekt wielokrotnie zawraca w stronę brzegu - 3 punkty

Pies płynąc po wyznaczony obiekt nie płynie wprost do obiektu - 2 punkty

Pies po popłynięciu po określony obiekt wielokrotnie porzuca go i ponownie podejmuje -2 punkty

Wyprzedzanie przewodnika podczas marszu – 3 punktów

Powtórzenie komend „siad, leżeć, stój” -- 2 punkty

Nie przyholowanie manekina za rękę lub nogę -- 5 punktów

 

Limity czasowe

 

Klasa szczeniąt

Ćwiczenie 4 – 3 minuty

Ćwiczenie 5 – 3 minuty

 

Klasa młodzieży

Ćwiczenie 5 – 3 minuty

Ćwiczenie 6 – 3 minuty

 

Klasa I

Ćwiczenie 4 – 3 minuty

Ćwiczenie 5 – 3 minuty

Ćwiczenie 6 – 1 minuta na wyskok z łodzi, 3 minuty na powrót do brzegu

 

Klasa II

Ćwiczenie 2 – 3 minuty

Ćwiczenie 3 – 3 minuty

Ćwiczenie 4 – 3 minuty

 

Klasa III

Ćwiczenie 2 – 3 minuty

Ćwiczenie 3 – 3 minuty

Ćwiczenie 4 – 3 minuty

 

Klasa IV

Ćwiczenie 2 – 5 minuty

Ćwiczenie 3 – 1 minuta

Ćwiczenie 4 – 3 minuty

Ćwiczenie 5 – 3 minuty

 

Klasa weteranów

Ćwiczenie 2 -- 1 minuta

Ćwiczenie 3 -- 1 minuta

Ćwiczenie 4 -- 3 minuty

 



Autor strony: magdalena szewczyk - dzido - ostatnia modyfikacja: 2006-09-26

Więcej...

1. Zasady generalne testów IRO

Poszczególne testy ratownicze kwalifikują psa do szczególnego rodzaju ratownictwa. Ukończenie każdego testu z sukcesem dowodzi prawidłowego treningu psa w danym stopniu trudności. Jest to jedno z głównych wymogów by móc być uznanym za gotowego do wzięcia udziału w misji ratowniczej przez organizację uczestnicząca w tej misji. Gotowość do wzięcia udziału w misji przez drużynę jest ustalane i uznawane wyłącznie przez organizację krajową, która określa umiejętności przewodnika psa, możliwości komunikacji elektronicznej w drużynie, ratownictwo wysokogórskie, limity wieku psa i przewodnika, predyspozycje fizyczne, indywidualne wyposażenie, kursy pierwszej pomocy, ciągłe ćwiczenia ugruntowujące umiejętności itp.

Testy (egzaminy) mogą być przeprowadzane w ciągu całego roku. Jeśli bezpieczeństwo psa i przewodnika staną pod znakiem zapytania, test musi zostać przesunięty na inną datę.

W testach mogą brać udział wszystkie psy bez względu na wielkość, rasę i płeć.

W ciągu jednego dnia przewodnik może brać udział w egzaminie tylko z jednej dziedziny.

Pies nie może przystąpić do egzaminu na wyższy stopień po zaliczeniu testu pierwszego stopnia (A) z danej dziedziny przed upływem 26 dni.

Przewodnik może prowadzić więcej psów, aczkolwiek jeden pies może być prowadzony tylko przez jednego przewodnika.

W trakcie pracy można używać krótkich sygnałów słownych. Ale nie wolno używać imienia psa wraz z poleceniami słownymi. Takie połączenie jest traktowane jako pojedyncza komenda.

Suki w cieczce mogą brać udział w testach, ale musza być oddzielone od pozostałych zawodników.

Jeśli pies nie zda egzaminu, może przystąpić do poprawki nie wcześniej niż po 6 dniach.

Chore psy lub będące w złej kondycji muszą zostać natychmiast wykluczone z pracy i musza opuścić teren ćwiczeń. Sędzia może wykluczyć psa z dalszych ćwiczeń, gdy stwierdzi, że przewodnik nie może zapanować nad swoim psem, gdy pies nie jest wystarczająco dobrze przygotowany lub odmawia wykonania ćwiczenia.

 

Zatwierdzanie egzaminów

Egzaminy zatwierdza narodowa organizacja kynologiczna. Wyniki egzaminów muszą zostać podane i zaakceptowane na forum międzynarodowym. Aby mogły być uznane muszą w każdym teście brać udział przynajmniej 4 przewodnicy z psami.

 

Logistyka

Organizacja egzaminów spoczywa na Sekretarzu - który sprawuje piecze nad przygotowaniem do przeprowadzenia egzaminów jak również odpowiada za stronę administracyjną.

 

Odpowiedzialność

Pełna odpowiedzialność za zachowanie psa podczas egzaminu spoczywa na jego przewodniku. Właściciel psa natomiast jest odpowiedzialny za wszystkie szkody, które spowoduje jego pies i dlatego powinien być on stosownie ubezpieczony. Wszystkie polecenia wydawane przez sędziego i sekretarza musza zostać zaakceptowane a ewentualne odstąpienie od ich wykonania następuje na wyłączną odpowiedzialność przewodnika.

Na żądanie należy okazać dowód szczepień psa.

 

Limity wiekowe

RH_E – 14 miesięcy

Stopień podstawowy testów docelowych (A) – 18 miesięcy

Stopień średnio zaawansowany testów docelowych (B)– 19 miesięcy

Stopień zaawansowany testów docelowych (C) – 20 miesięcy

 

Sprawdzenie temperamentu psa

Sędzia obserwuje zachowanie psa od początku i w ciągu całego egzaminu. Sędzia dyskwalifikuje psa, który wykazuje oznaki nieprawidłowego zachowania i odnotowuje uwagi o tym w dzienniku psa.

Sprawdzian temperamentu psa ma na celu ocenić:

  1. pewność siebie i opanowanie psa w stosunku do obcych,
  2. pewność i opanowanie psa, gdy spotka się z nieoczekiwanymi trudnościami
  3. spokój w sytuacjach ekstremalnych tj. przedłużającym się czasie pracy, wiele psów pracujących obok siebie, ekstremalne temperatury i pogoda, wpływ kurzu, dymu lub silnych niemiłych zapachów itp.
  4. wpływ nagłych bodźców jak strzały na ujawnienie się takich cech jak nadmierna agresja, nerwowość.

Obowiązki kandydata na ratownika przystępującego do egzaminu.

Każdy przewodnik, który pragnie przystąpić z psem do egzaminu musi zostać zarejestrowany. Musi zgłosić się na egzamin punktualnie. Każde spóźnienie należy zgłaszać natychmiast do sekretarza. Przystępujący do egzaminu pies i przewodnik muszą zaprezentować się sędziemu w pełnym wyposażeniu potrzebnym dla danego testu. Przewodnik musi podporządkować się wszystkim poleceniom sędziego i sekretarza, i nie może odstępować od wykonania ćwiczenia nawet, gdy wie, że nie osiągnie wystarczającej ilości punktów. Na zakończenie testu należy wysłuchać oceny, która zostanie zapisana przez sędziego w dzienniku. Każde przedwczesne zakończenie ćwiczenia musi być opisane w dzienniku w raz z wyjaśnieniem przyczyny.

 

Dziennik (książka wyników)

Każdy pies przystępujący do egzaminu ma swój indywidualny dziennik, którego numer jest zapisany w jego rodowodzie. Psy nie rodowodowe również mają własne dzienniki, które rejestruje narodowa organizacja kynologiczna. Dziennik psa musi zostać przedstawiony sekretarzowi przed przystąpieniem do egzaminu. Finalny wynik egzaminu musi być zapisany w dzienniku przez sekretarza i podpisany przez sędziego.

 

Ocena

Każda część testu (ćwiczenie) musi być ocenione liczbowo i musi być mu przypisana ocena. Stopnie i punkty muszą precyzyjnie oceniać każde ćwiczenie. W przypadku takiego samego wyniku końcowego, ostateczny ranking powinien zależeć od osiągniętych ocen za ćwiczenia w następującej kolejności:

  1. praca węchowa
  2. posłuszeństwo
  3. sprawność

 

Ostateczny wynik powinien zostać zaokrąglony do pełnej cyfry, co nie oznacza, iż poszczególne ćwiczenia nie mogą być ocenione w połówkach stopni. Gdy ocena końcowa jakiegoś ćwiczenia składa się z dziesiętnych, cyfra ta powinna zostać zaokrąglona w górę lub w dół zgodnie z ogólnie przyjętymi regułami.

 

 

 

Tabela ocen

Ocena

Dosk. (6)

Bdb (5)

Db (4)

Dost (3)

N. Dost (2)

Niewystarcz. (1)

2 punkty

2,0

2,0

2,0

1,5

1

0,5-0

3 punkty

3,0

3,0

2,5

2,5-2

1,5

1,0-0

5 punktów

5,0

4,5

4,0

3,5

3,0-2,0

1,5-0

7 punktów

7,0

6,5

6,0

5,5-5,0

4,5-2,5

2,0-0

8 punktów

8,0

7,5

7,0-6,5

6,0

5,5-3,0

2,5-0

10 punktów

10,0

9,5-9,0

8,5-8

7,5-7,0

6,5-4,0

3,5-0

15 punktów

15,0-14,5

14,0-13,5

13,0-12,0

11,5-10,5

10,0-5,5

5,0-0

20 punktów

20,0-19,5

19,0-18,0

17,5-16,0

15,5-14,0

13,5-7,5

7,0-0

25 punktów

25,0-24,0

23,5-22,5

22,0-20,0

19,5-17,5

17,0-9,0

8,5-0

30 punktów

30,0-29,0

28,5-27,0

26,5-24,0

23,5-21,0

20,5-11,0

10,5-0

35 punktów

35,0-34,0

33,5-31,5

31,0-28,0

27,5-24,5

24,0-13,0

12,5-0

40 punktów

40,0-38,5

38,0-36,0

35,5-32,0

31,5-28,0

27,5-14,5

14,0-0

50 punktów

50,0-48,0

47,5-45,0

44,5-40,0

39,5-35,0

34,5-18,0

17,5-0

60 punktów

60,0-58,0

57,5-54,0

53,5-48,0

47,5-42,0

41,5-21,5

21,0-0

70 punktów

70,0-67,5

67,0-63,0

62,5-56,0

55,5-49,0

48,5-25,0

24,5-0

80 punktów

80,0-77,0

76,5-72,0

71,5-64,0

63,5-56,0

55,5-21,5

21,0-0

90 punktów

90,0-86,5

86,0-82,0

81,5-72,0

71,5-63,0

62,5-32,0

31,5-0

100 punktów

100-96,0

95,5-90,0

89,5-80,0

79,5-70,0

69,5-36,0

35,5-0

200 punktów

200-191

190-180

179-160

159-140

139-70

69-0

300 punktów

300-286

285-270

269-240

239-210

209-110

109-0

%

>95 %

95-90%

89-80 %

79-70 %

69-36 %

<35 %

 

Analiza oceny

By pies mógł zaliczyć egzamin musi osiągnąć przynajmniej 70 % możliwych punktów w każdej dyscyplinie.

 

Papiery egzaminacyjne

Dokumenty egzaminacyjne musza być wystawiane zgodnie z przyjętymi zasadami przez narodową organizacje kynologiczną.

 

Sędziowie testów z ratownictwa

Egzaminy mogą być oceniane jedynie przez sędziów posiadających licencję sędziego pracy (z danej dziedziny) który został zaakceptowany przez narodową organizację kynologiczną.

Wszystkie zasady i regulacje IRO muszą być dokładnie przestrzegane.

Decyzja sędziego jest ostateczna.

 

 

 

2. Test z posłuszeństwa dla egzaminu psa ratownika lawinowego i z wody
(część B : RH-L A, RH-L B, RH-L C; RH-W A, RH-W B, RH-W C)

 

Składa się z:

Ćw. 1 – chodzenie przy nodze na smyczy (15 pkt.)

Ćw. 2 – siadanie na rozkaz ( 5 pkt.)

Ćw. 3 – warowanie na rozkaz (5 pkt.)

Ćw. 4 – przyjmowanie pozycji stojącej na rozkaz (5 pkt.)

Ćw. 5 – aport (5 pkt.)

Ćw. 6 – stanie i warowanie na polecenie wydawane z odległości (5 pkt)

Ćw. 7 - warowanie na polecenie wydawane z odległości (10 pkt.)

 

 

Zasady generalne:

Do egzaminu z zakresu posłuszeństwa psy przystępują w grupach maksymalnie po 3. Każde ćwiczenie musi być wykonane z szybko i entuzjastycznie. Przystępując do wykonania ćwiczenia pies i przewodnik zajmują pozycje startową. Pozycja wyjściowa (startowa) wygląda tak, że pies siedzi obok przewodnika po jego lewej stronie, przy czy plecy psa muszą być w linii kolan przewodnika. Sędzia daje polecenie rozpoczęcia każdego ćwiczenia- od niego zależą również wszelkie manewry tj. skręt, zatrzymanie się, zmiana pozycji itp. Wszystkie polecenia sędziego musza być wykonane bez dyskusji. Jednakże przewodnik może poprosić sędziego o powtórzenie wydanego przez niego polecenia. Przed zajęciem pozycji startowej, która rozpoczyna ćwiczenie, pies zajmuje pozycje siedzącą przed przewodnikiem następnie okrąża go i siada przy lewej jego nodze.

 

Szczegółowe zasady:

 

Ćw. 1 – chodzenie przy nodze bez smyczy (15 pkt.)

Rozkaz głosowy może być dany psu podczas rozpoczęcia ćwiczenia, zatrzymania i zmiany kierunku i tempa marszu. Od początku ćwiczenia pies musi znajdować się po lewej stronie przewodnika, być uważny i chętnie wykonywać ćwiczenie. Jego plecy musza zawsze być w linii kolana przewodnika. Gdy przewodnik się zatrzymuje pies natychmiast siada bez konieczności wydawania mu polecenia. Samowolne pójście na przód, przybranie pozycji waruj, lub odejście na bok jest karane. Przewodnik idąc z psem równym krokiem musi wykonać zwrot w lewą i prawą stronę oraz wykonać zwrot o 180 st. a także zatrzymać się 2 razy. Zmiana tempa marszu z wolnego do biegu musi być wykonywana nagle bez ostrzeżenia. Na koniec ćwiczenia przewodnik z psem wchodzą w grupę wolno poruszających się osób. Nie wolno zatrzymać się podczas marszu w grupie. Podobne manewry wykonuje pies zwolniony ze smyczy i wtedy należy utrudnić zadanie rozpraszając go 2 strzałami (kaliber 6-9 mm) i dźwiękiem silnika. Tylko pies, który wykona ćwiczenie bez oznak strachu na dźwięki otrzyma max. Ilość punktów. Psy bojące się strzałów lub hałasu są dyskwalifikowane. Psy agresywne i bojaźliwe nie mogą zaliczyć tego ćwiczenia.

 

Ćw. 2 – siadanie na rozkaz (5 pkt.)

Z pozycji startowej przewodnik z psem idą w linii prostej naprzód. Pies jest spuszczony ze smyczy. Po 10- 15 krokach na znak słowny i optyczny pies zajmuje pozycje siedzącą. Przewodnik idzie dalej nie odwracając się w stronę psa. Po pokonaniu w linii prostej jeszcze 30 kroków przewodnik odwraca się w stronę psa.Pies nie zmienia pozycji. Na polecenie sędziego, przewodnik wraca do psa i obaj zajmują pozycję wyjściową.

 

 

Ćw. 3 – warowanie na rozkaz (5 pkt.)

Z pozycji startowej przewodnik z psem idą w linii prostej naprzód. Pies jest spuszczony ze smyczy. Po 10- 15 krokach na znak słowny i optyczny pies zajmuje pozycje waruj. Przewodnik idzie dalej nie odwracając się w stronę psa. Po pokonaniu w linii prostej jeszcze 30 kroków przewodnik odwraca się w stronę psa. Pies nie zmienia pozycji. Na polecenie sędziego, przewodnik wraca do psa i obaj zajmują pozycję wyjściową.

 

Ćw. 4 – przyjmowanie pozycji stojącej na rozkaz (5 pkt.)

Z pozycji startowej przewodnik z psem idą w linii prostej naprzód. Pies jest spuszczony ze smyczy. Po 10- 15 krokach na znak słowny i optyczny pies pozostaje w pozycji stojącej. Przewodnik idzie dalej nie odwracając się w stronę psa. Po pokonaniu w linii prostej jeszcze 30 kroków przewodnik odwraca się w stronę psa. Pies przez cały czas nie zmienia pozycji. Na polecenie sędziego, przewodnik wraca do psa i obaj zajmują pozycję wyjściową.

 

Ćw. 5 – aport (5 pkt.)

Pies z przewodnikiem zajmują pozycje startową. Przewodnik wyrzuca aport na odl. 10 kroków. Nie wolno wydawać rozkazu „przynieś” dopóki przedmiot nie spadnie na ziemie. Pies cały czas siedzi w pozycji startowej. Na rozkaz słowny i optyczny przewodnika biegnie po aport, szybko chwycić go z ziemi i takim samym krokiem do przewodnika. Nie oddaje go przewodnikowi dopóki ten nie da mu polecenia. Na rozkaz słowny i optyczny pies wraca do pozycji startowej. Przewodnik nie może zmieniać pozycji podczas wykonywania zadania.

 

Ćw. 6 - stanie na polecenie wydawane z odległości (5 pkt)

Na polecenie sędziego przewodnik z psem rusza z pozycji wyjściowej w linii prostej na przód. Pies jest zwolniony ze smyczy. Po pokonaniu 20 – 15 kroków przewodnik zatrzymuje się i daje psu polecenie ten biegnie w prostej linii ok. 40 kroków w kierunku pokazanym mu przez przewodnika. . Na rozkaz głosowy zatrzymuje się i siada. Na polecenie sędziego przewodnik idzie do psa, staje po jego prawej stronie i nakazuje głosem zająć psu pozycje startową.

 

Ćw. 7 - warowanie na polecenie wydawane z odległości (10 pkt.)

Na polecenie sędziego stosując rozkaz słowny przewodnik każe psu przybrać pozycje waruj. Nie wolno zostawić żadnego przedmiotu obok psa. Przewodnik odchodzi przynajmniej 30 kroków od psa, zatrzymuje się i odwraca w stronę psa. Pies przez ten czas musi pozostać w pozycji waruj, podczas gdy inna grupa psów wykonuje ćw. 1-7. Przewodnik psa, który cały czas waruje wchodzi w grupę wolno poruszających się osób, po czym wraca na swoje miejsce ( tam gdzie się zatrzymał, gdy odszedł od warującego psa). Na polecenie sędziego przewodnik wraca do psa i zatrzymuje się po jego prawej stronie. Na kolejne polecenie sędziego pies i przewodnik przyjmują pozycję wyjściową

 

Ćwiczenia zostaną zakończone, gdy sędzia ogłosi ich koniec.

 

 

 

3. Test zręczności dla egzaminu na psa ratownika z wody
(część C testów RH-W A, RH-W B i RH-W C)

Składa się z:

Ćw. 1 – skok z i na łódź (10 pkt)

Ćw. 2 – wchodzenie na deskę surfingową (10 pkt)

Ćw. 3 – płyniecie na desce surfingowej (10 pkt)

Ćw. 4 - odszukiwanie przedmiotów/osób na kierunek (10 pkt)

Ćw. 5 – przenoszenie psa przez osobę obcą (10 pkt)

Suma możliwych do osiągnięcia pkt. 50

Zasady szczegółowe:

Ćw. 1 – skok z i na lodź (10 pkt.)

Pies z przewodnikiem stoją na brzegu w pozycji startowej. Na rozkaz słowny i optyczny pies wskakuje do płynącej łodzi, siada i zachowuje się spokojnie. Na polecenie sędziego, przewodnik musi przywołać psa do siebie dając mu rozkaz słowny i optyczny. Pies ma natychmiast usiąść przed przewodnikiem. Na rozkaz słowny i optyczny zajmuje pozycje startową przy przewodniku.

 

Ćw. 2 – wchodzenie na deskę surfingową (10 pkt.)

Z pozycji startowej na rozkaz słowny i optyczny pies musi wejść z płytkiej wody na deskę surfingową, bez pomocy osób z zewnątrz. Na rozkaz słowny i optyczny pies ma się położyć na desce. Można pomagać psu trzymając deskę. Pies ma wejść na deskę nie podpływając do niej.

 

Ćw. 3 – płynięcie na desce surfingowej (10 pkt.)

Na polecenie sędziego przewodnik popycha deskę z psem na odl. 20 m w podanym kierunku. Pies ma zachowywać się spokojnie i zostać na niej w pozycji lezącej dopóki przewodnik nie da mu znaku słownego i optycznego do zeskoczenia z deski.

 

Ćw. 4 – praca na kierunek (10 pkt.)

2 obiekty: łódki lub deski surfingowe, 40 m w linii prostej od brzegu, 40 m oddalenia obiektów od siebie.

Przewodnik z psem zajmują pozycje startowa na brzegu. Pozostający na brzegu przewodnik wysyła sygnałem głosowym i optycznym psa do najbliżej znajdującego się obiektu. Gdy tylko pies dopłynie do obiektu, przewodnik wysyła psa do drugi łodzi/deski. Sędzia decyduje o kolejności wyboru obiektów. Po osiągnięciu przez psa drugiego obiektu, przewodnik przywołuje go głosem i sygnałem optycznym do siebie. Pies dopływa do przewodnika i siada naprzeciw niego. Na rozkaz przewodnika (słowny i optyczny) zajmuje pozycje startową.

 

Ćw. 5 – przenoszenie psa przez osobę obcą (10 pkt.)

Przewodnik albo osoba obca musi podnieść psa z ziemi lub stołu, przenieść go na odległość 10 m, i przekazać innej osobie, która również przenosi go 10 m zanim postawi psa na ziemi. Na polecenie sędziego przewodnik przywołuje swojego psa, przyjmuje pozycje startową i przypina psu smycz i udaje się do sędziego. Pies nie może wykazywać żadnych oznak agresji w stosunku do przewodnika lub pomocników.

 

Ćwiczenia zostaną zakończone, gdy sędzia ogłosi ich koniec.

 

 

 

4. Test Ratownictwa stopień A (RH-W A)

 

Składa się z:

Ćwiczeń w wodzie: 200 pkt.

Ćwiczenia z posłuszeństwa: 50 pkt.

Ćwiczenia sprawnościowe: 50 pkt.

Suma punktów możliwych do osiągnięcia: 300

 

Część A – praca w wodzie:

  1. Przepłynięcie dystansu 200 m ( 30 pkt.)
  2. aport z brzegu (30 pkt.)
  3. aport z wody (30 pkt.)
  4. przyniesienie liny surferowi (30 pkt.)
  5. odholowanie surfera z deską (80 pkt.)

 

Generalne wymagania:

Należy zachować wszelkie zasady bezpieczeństwa podczas pracy w wodzie.

Potrzebne wyposażenie: 1 łódź motorowa, 1 deska surfingowa, 2 aport (5 cm średnicy i 30 cm długości).

Wszystkie osoby pracujące w łodzi i w wodzie muszą nosić na sobie kamizelki ratunkowe. Psy muszą być wyposażone w specjalne szory, by w razie potrzeby mogły być łatwo wyciągnięte z wody.

Test może zostać przerwany przez sędziego z powodu nie przyjaznej pogody albo silnego prądu.

 

Szczegółowe wymagania:

 

Ćw. 1 – przepłyniecie dystansu 200 m (30 pkt).

Przewodnik z psem odpływają łodzią 200 m od brzegu. Pies wyskakuje z łodzi na znak słowny i optyczny przewodnika. Można pomóc psu podczas wyskakiwania z łodzi. Przewodnik zawraca łodzią w stronę brzegu. Pies musi podążyć za nim w wodzie.

Można używać znaków optycznych i słownych, gdy pies jest w wodzie by go zachęcić do pracy.

 

Ćw. 2 – aport z brzegu (30 pkt.)

Przewodnik z psem zajmują pozycje startowa na brzegu.

Przewodnik wyrzuca na odległość 15 m od brzegu do wody aport. Pies na jego rozkaz słowny i optyczny musi popłynąć po aport i przynieść go przewodnikowi, po czym usiąść przed nim i zwrócić mu aport dopiero na wyraźny rozkaz słowny przewodnika. Następnie na rozkaz słowny lub optyczny pies przyjmuje pozycje wyjściowa obok przewodnika.

 

Ćw. 3 – aport wyrzucany w wodzie (30 pkt.)

Przewodnik z psem zajmują pozycje startowa na brzegu.

Pomocnik odpływa łodzią 25 m brzegu i pozostawia w wodzie aport. Pies na rozkaz słowny i optyczny przewodnika musi popłynąć po aport i przynieść go przewodnikowi, po czym usiąść przed nim i zwrócić mu aport dopiero na wyraźny rozkaz słowny przewodnika. Następnie na rozkaz słowny lub optyczny pies przyjmuje pozycje wyjściowa obok przewodnika.

 

Ćw. 4 – przyniesienie surferowi liny (30 pkt.)

Przewodnik przyjmuje z psem pozycje wyjściowa na brzegu.

Surfer zwracając uwagę psa na siebie odpływa na desce na odległość 30 m od brzegu. Na słowny i optyczny sygnał odbiera od przewodnika linę, której koniec pozostaje na brzegu i podpływa do surfera, podaje mu linę. Surfer zostaje wyciągnięty na brzeg za pomocą liny, pies płynie tuz za surferem.

Na rozkaz słowny i optyczny pies przyjmuje pozycje wyjściowa obok przewodnika.

 

Ćw. 5 – odholowanie surfera z deską na brzeg (80 pkt.)

Przewodnik przyjmuje z psem pozycje wyjściowa na brzegu.

Surfer zwracając uwagę psa na siebie odpływa na desce na odległość 30 m od brzegu.

Na rozkaz słowny i optyczny przewodnika pies odpływa do surfera. Surfer podaje psu koniec holu przytwierdzonego do deski. Pies musi wziąć linę do pyska i przyholować deskę w raz z surferem do brzegu. Nie wolno mu wypuścić liny dokóki nie odbierze jej przewodnik.

Na rozkaz słowny i optyczny pies przyjmuje pozycje wyjściowa obok przewodnika.

 

Ćwiczenia są skończone, gdy sędzia potwierdzi ich zakończenie.

 

 

5. Test Ratownictwa stopień B (RH-W B)

 

Składa się z :

Ćwiczeń w wodzie: 200 pkt.

Ćwiczenia z posłuszeństwa: 50 pkt.

Ćwiczenia sprawnościowe: 50 pkt.

Suma punktów możliwych do osiągnięcia: 300

 

Część A – praca w wodzie:

  1. przepłyniecie 600 m (50 pkt.)
  2. Przyniesienie koła ratunkowego z brzegu (30 pkt.)
  3. Odholowanie łodzi na brzeg (30 pkt.)
  4. przyniesienie liny do łodzi (30 pkt.)
  5. wyciągnięcie osoby która ma kłopoty w wodzie (80 pkt.)

 

Generalne wymagania:

Należy zachować wszelkie zasady bezpieczeństwa podczas pracy w wodzie.

Potrzebne wyposażenie: 1 łódź motorowa, 2 boje, 1 koło ratunkowe.

Wszystkie osoby pracujące w łodzi i w wodzie muszą nosić na sobie kamizelki ratunkowe. Psy muszą być wyposażone w specjalne szory, by w razie potrzeby mogły być łatwo wyciągnięte z wody.

Test może zostać przerwany przez sędziego z powodu nie przyjaznej pogody albo silnego prądu.

 

Szczegółowe wymagania:

 

Ćw. 1 – przepłyniecie dystansu 600 m (30 pkt).

Przewodnik z psem odpływają łodzią 200 m od brzegu do pierwszej boi. Pies wyskakuje z łodzi na znak słowny i optyczny przewodnika. Łódź odpływa do kolejnej boi oddalonej od pierwszej o 200 m. Po dopłynięciu do tej boi łódź zawraca do brzegu. Pies musi podążyć łodzią.

 

Ćw. 2 – Przyniesienie koła ratunkowego z brzegu (30 pkt.)

Łódź z pomocnikiem odpływa od brzegu na odległość 30 m. Pomocnik wpada do wody, udając, że się topi wzywa pomocy. Przewodnik z psem stoi w tym czasie na brzegu w pozycji wyjściowej. Pies na jego rozkaz słowny i optyczny podnosi linę przytwierdzoną do koła ratunkowego i podpływa z nią do tonącego, który chwyta się koła. Pies musi za pomocą liny przyciągnąć tonącego trzymającego się koła na brzeg.

 

Ćw. 3 – Odholowanie łodzi na brzeg (30 pkt.)

Przewodnik z psem i 2 pomocnikami zostają przetransportowani łodzią na odległość 50 m od brzegu. Po osiągnięciu tej odległości należy zgasić silnik.. Na rozkaz słowny i optyczny przewodnika pies musi wskoczyć do wody. Przewodnik podaje mu hol za pomocą, którego pies ciągnie łódź do brzegu.

 

Ćw. 4 –Przyniesienie liny do łodzi (30 pkt.)

Łódź odpłynąwszy na odległość 30 m od brzegu zatrzymuje się.

Przewodnik z psem przybiera pozycje wyjściowa na brzegu. Przewodnik podaje psu linę, której koniec pozostaje na brzegu. Pies podpływa z liną w pysku do łodzi i podaje ją sternikowi. Pies zostaje wciągnięty do łodzi, która za pomocą liny zostaje przyciągnięta na brzeg.

 

Ćw. 5 – Wyciągnięcie osoby mającej kłopoty w wodzie (80 pkt.)

Łódź z pomocnikiem odpływa 30 m od brzegu. Pomocnik wyskakuje do wody udając, że się topi wzywa pomocy.

Przewodnik z psem są w pozycji wyjściowej na brzegu. Na rozkaz słowny i optyczny przewodnika pies podpływa do tonącego. Gdy tonący chwyci się szorek psa ten zawraca i odholowuje go na brzeg.

 

Ćwiczenia są skończone, gdy sędzia potwierdzi ich zakończenie.

 

 

6. Test Ratownictwa stopień C (RH-W C)

 

Składa się z :

Ćwiczeń w wodzie: 200 pkt.

Ćwiczenia z posłuszeństwa: 50 pkt.

Ćwiczenia sprawnościowe: 50 pkt.

Suma punktów możliwych do osiągniecia: 300

 

Część A – praca w wodzie:

  1. Przepłyniecie 1000 m (40 pkt.)
  2. wyciągnięcie dryfującej łodzi (20 pkt.)
  3. Podanie koła ratunkowego tonącemu (20 pkt.)
  4. ratowanie tonącego- pies skacze z łodzi (40 pkt.)
  5. ratowanie 2 tonących (80 pkt.)

 

Generalne wymagania:

Należy zachować wszelkie zasady bezpieczeństwa podczas pracy w wodzie.

Potrzebne wyposażenie: 2 łodzie motorowe, 1 koło ratunkowe , 30 metrowa lina.

Wszystkie osoby pracujące w łodzi i w wodzie muszą nosić na sobie kamizelki ratunkowe. Psy muszą być wyposażone w specjalne szory, by w razie potrzeby mogły być łatwo wyciągnięte z wody.

Test może zostać przerwany przez sędziego z powodu nie przyjaznej pogody albo silnego prądu.

 

Szczegółowe wymagania:

 

Ćw. 1 – przepłynięcie 1 km (40 pkt.)

Na sygnał słowny i optyczny pies wskakuje do wody ze stojącej łodzi. Pies musi pokonać dystans 1 km płynąć, dla swojego bezpieczeństwa 10 m od łodzi.

Po zakończeniu tego ćwiczenia a przed przystąpieniem do następnego pies musi wypocząć przynajmniej przez 1 godzinę.

 

Ćw. 2 – wyciągnięcie dryfującej łodzi (20 pkt.)

Łódź zatrzymuje się w odległości 30 m od brzegu. Z łodzi do wody musi być wyrzucony hol. Przewodnik stojący z psem w pozycji wyjściowej na brzegu sygnałem słownym i optycznym daje psu rozkaz wejścia do wody. Pies musi dopłynąć do łodzi, chwycić hol i przyciągnąć łódź do brzegu.

 

Ćw. 3 – podanie koła ratunkowego tonącemu ( 20 pkt).

Przewodnik z psem i pomocnikiem odpływają łodzią na odległość 40 m od brzegu, gdzie pomocnik „wpada” do wody. Łódź z psem i przewodnikiem odpływa 20 m równolegle do brzegu od ofiary i zatrzymuje się. Przewodnik rzuca koło ratunkowe tak by upadło ono w połowie dystansu między pomocnikiem a łodzią. Na rozkaz słowny i optyczny przewodnika pies skacze do wody, podpływa do koła, chwyta je i podpływa z nim do tonącego, który podejmuje koło. Wtedy łódź rusza ku tonącemu i psu i oboje mają być wciągnięci do łodzi.

 

Ćw. 4 - ratowanie tonącego skacząc z łodzi (40 pkt.)

Pomocnik skacze do wody z łodzi tak by pies tego nie widział. Łódź odpływa. Na rozkaz słowny i optyczny przewodnika pies skacze z drugiej łodzi oddalonej od tonącego o 40 m. Tonący ma być w wodzie pasywny (nie poruszać się i nie krzyczeć). Pies dopływa do niego, chwyta za ramię i holuje do łodzi, na której jest przewodnik. Pies wraz z pozorantem zostają wciągnięci do łodzi.

 

Ćw. 5 – ratowanie dwóch topielców (80 pkt.)

2 pomocników należy przetransportować 30 m od brzegu, gdzie wskakują oni do wody i pozostają w niej w odległości 20 m od siebie. Przewodnik z psem przyjmują pozycje startowa na brzegu. Na rozkaz słowny przewodnika pies płynie do pierwszej ofiary, która zachowuje się jakby się topiła. Pomocnik ten chwyta się szorek psa. Pies odholowuje go do brzegu. Po czym pies musi wejść do wody ponownie i dopłynąć do drugiej osoby, która nie porusza się w wodzie, chwyta ją za nadgarstek i odholowuje na brzeg.

Pies może równocześnie odholować obie ofiary, lecz musi podpłynąć do nich w odwrotnej kolejności (najpierw do pomocnika pasywnego potem poruszającego się).

 

Ćwiczenia są skończone, gdy sędzia potwierdzi ich zakończenie.

 

tłumaczenie: Małgorzata Nowak



Autor strony: jacek smigla-zywocki - ostatnia modyfikacja: 2005-11-10

Więcej...

REGULAMIN EGZAMINU, SZKOLENIA ORAZ ZAWODÓW "ADMIRALS CUP"

wq. zasad Landesqruppe Schleswieq-Holstein Niemcy.

 

Klasy

1. Próba I - dyplom podstawowy,

2. Próba II - dyplom w zakresie holowania łodzi,

3. Próba III -mały dyplom z zakresu ratownictwa

4. Próba IV - duży dyplom z zakresu ratownictwa

 

Zasady

1. Wiek psów przystępujących do prób I i II nie może być mniejszy niż 18 miesięcy,

2. do próby III i IV- mogą przystępować psy min. 3 letnie,

3. pomyślne zdanie egzaminu kończącego jedną próbę jest warunkiem przystąpienia do kolejnej próby,

4. pies może w ciągu jednego roku przystępować najwyżej do 2 egzaminów,

5. do egzaminów mogą przystępować tylko psy dobrze przygotowane podczas wcześniejszych treningów,

6. nie dozwolone są wszelkie odwołania od decyzji sędziego,

7 . każda próba składa się z kilku ćwiczeń punktowanych wg .określonych zasad, do każdego ćwiczenia pies może przystąpić 3 razy zapisywany a zapisywany jest wynik najlepszy,

8. aby zdać egzamin kończący próbę należy uzyskać min 60 punktów na 100 możliwych.

 

 

Próba I

Ćwiczenie składowe

 

Max. ilość punktów do zdobycia

1 .przepłynięcie dystansu 200 m

25 pkt.

 

2. aport z brzegu

30 pkt.

 

3. marsz przy nodze przewodnika na smyczy

15 pkt.

4. siadanie na rozkaz opiekuna

15 pkt.

 

5 .warowania na rozkaz opiekuna

15 pkt.

 

Razem:

100 pkt

 

 

Ćwiczenie 1.

Akwen otwarty, woda bez prądów - dystans 400m, pokryty falami - 200 m.

 

Ćwiczenie 2.

Pies siedzi obok przewodnika po jego lewej stronie na brzegu.

Pomocnik wrzuca do wody aport. Pies zostaje wysłany przez przewodnika po aport. Pies musi przynieść aport do przewodnika i oddać mu go dopiero na rozkaz. Można ułatwić psu to zadanie wchodząc do wody mu na przeciw.

 

Ćwiczenie 3.

Na rozkaz „RÓWNAJ!” pies trzymany luźno na smyczy powinien iść tuż przy lewej nodze opiekuna, tak by jego prawa łopatka znajdowała się obok lewego kolana opiekuna.

Ćwiczenie 4.

Przewodnik zajmuje pozycję przed stojącym psem. Trzyma smycz w lewej dłoni. Podaje psu komendę "SIAD". Można jednocześnie podnieść prawą rękę trzymając dłoń na wysokości ramienia. Pies musi natychmiast wykonać polecenie.

 

Ćwiczenie 5.

Ćwiczenie to wykonuje się podobnie jak poprzednie, lecz wypowiada się komendę "WARUJ", lub znak optyczny, który wygląda następująco: lewa noga w wykroku a prawa ręka wyciągnięta przed siebie na wysokość biodra.

 

Pomyślne zaliczenie wszystkich ćwiczeń i jednoczesne osiągnięcie min.60 pkt. umożliwia otrzymanie przez psa "dyplomu podstawowego" oraz przejście do wyższej grupy-szkolenia wg. regulaminu próby II.

 

 

Próba II

Ćwiczenia składowe

Max. ilość punktów do zdobycia

 

1. wyskakiwanie psa z łodzi po aport rzucany z brzegu

15 pkt

2. wyskakiwanie psa z łodzi po aport rzucany z łodzi

15 pkt

3. holowanie łodzi przez psa startującego z łodzi

25 pkt

4. holowanie łodzi przez psa startującego z brzegu

30 pkt

5. marsz psa bez smyczy przy nodze przewodnika i przyjęcie pozycji „SIAD” na rozkaz przewodnika

15.pkt

Razem:

100 pkt

 

Ćwiczenie 1

Pies odpływa, łódź z pomocnikiem na odległość ok. 50 m od brzegu. Przewodnik pozostaje na brzegu. Wrzuca do wody aport i daje psu rozkaz (optyczny, słowny) przyniesienia aportu. Pies musi wyskoczyć z łodzi, (pomocnik może mu pomóc, ale nie wolno psa wpychać do wody) dopłynąć do aportu, chwycić go, dopłynąć do stojącego na brzegu opiekuna i prawidłowo oddaj aport.

Pies nie może wykazywać oznak paniki podczas wyskakiwania z łodzi. Musi wykonać to ćwiczenie chętnie.

 

Ćwiczenie 2.

Pies odpływa łódź tak jak w ćw.1. Pomocnik wyrzuca aport do wody. Pies musi wyskoczyć z łodzi bez rozkazu, chwycić aport i dopłynąć do stojącego na brzegu opiekuna. Prawidłowo oddać aport. Ruch wyrzucania przedmiotu musi być dla psa wyraźny. Nie wolno skłaniać psa do wyskoczenia z łodzi. W ćwiczeniu tym chodzi o wyrobienie u psa odruchu przynoszenia przedmiotów zgubionych z łodzi.

 

Ćwiczenie 3.

Pomocnik, przewodnik oraz pies odpływają łódź 50 m od brzegu. Przewodnik przywiązuje do aportu 5m linę. Wrzuca aport do wody. Pies bez rozkazu wskakuje do wody podbiera aport; i ściągnie łódź do brzegu.

 

Ćwiczenie 4.

Pomocnik odpływa łodzią na odległość 50 m. Pies siedzi po lewej stronie przewodnika. Pomocnik wyrzuca aport z przywiązanym jak w poprzednim ćwiczeniu holem w taki sposób by pies widział wyraźnie rzut. Przewodnik gestem wysyła psa po aport. Pies za jego pomocą wyciąga łódź na brzeg.

 

W ćwiczeniu 3 i 4 dopuszcza się pozostawienie aportu przez psa już na płytkiej wodzie. Podczas holowania można pomagać tylko głosem.

 

Ćwiczenie 5.

Pies musi iść przy lewej nodze przewodnika, tak by jego łopatka znajdowała się na wysokości kolana człowieka. W razie potrzeby używamy tylko rozkazu słownego „RÓWNAJ". Po zatrzymaniu na rozkaz opiekuna „SIAD" pies przyjmuje tę pozycję niezwłocznie.

 

Pomyślne zakończenie próby II daje możliwość otrzymania dyplomu z zakresu holowania łodzi i przejście do szkoleni- wg zasad próby III.

 

 

 

Próba III

Ćwiczenia składowe

Max.ilość punktów do zdobycia

1.przepłynięcie dystansu 400 m

10 pkt.

2.człowiek za burtą- pies startuje z łodzi

25 pkt.

3.człowiek za burtą- pies startuje z brzegu

20 pkt.

4. holowanie fantomu - pies startuje z łodzi

15 pkt.

5. holowanie fantomu - pies startuje z brzegu

20 pkt.

6. swobodne chodzenie przy opiekunie, siadanie i warowanie

10 pkt.

Razem

100 pkt.

 

 

Ćwiczenie 1.

Akwen otwarty, woda bez prądów - dystans 1km, akwen z falami - dystans 400m.

 

Ćwiczenie 2.

Przewodnik, pies i pomocnik odpływają łodzią 50 m. Pomocnik wstaje i wpada do wody. Pies bez rozkazu musi wskoczyć do wody, dopłynąć do pomocnika, który chwyta się sierści psa na kłębie.

Pies dopływa do łodzi. Przewodnik wciąga pomocnika a następnie obaj wyciągają psa do

łodzi. Pomocnik może pomagać psu podczas wykonywania ćwiczenia głosem.

 

Ćwiczenie 3.

Pomocnik odpływa Łódź. Pies pozostaje wraz z przewodnikiem na brzegu,

Po pokonaniu ok. 50 m pomocnik zawraca łodzią i znienacka z niej wypada Głośno woła o pomoc. Przewodnik wysyła gestem psa do wody. Pies dopływa do poszkodowanego i czeka aż ten chwyci się jego sierści na kłębie. Holuje go do brzegu. Dozwolona jest pomoc głosowa ze strony przewodnika.

 

Ćwiczenie 4.

Przewodnik wraz z psem odpływają łodzią na odległość ok.50 m.

Przewodnik wyrzuca lalkę (fantom) z łodzi, pies musi bez rozkazu wyskoczyć do wody, chwycić fantom i dopłynąć z nim do brzegu. Można kierować psa głosem z brzegu lub łodzi. Pies może trzymać fantom tylko za rękę lub nogę. Można również pomóc psu w ten sposób, że do przedramienia lalki przywiązuje się na lince aport.

Pies chwyta aport płynie do brzegu.

 

Ćwiczenie 5.

Pomocnik wypływa łodzią ok. 50 m. Pies pozostaje z przewodnikiem na brzegu. Pomocnik wrzuca fantom do wody. Pies musi bez rozkazu wejść do wody i przyholować fantom do brzegu podobnie jak w poprzednim ćwiczeniu.

 

Ćwiczenie 6.

Przewodnik wysyła psa we wskazanym kierunku. Pies odbiega od przewodnika.

Na rozkaz "RÓWNAJ" pies przybiega do przewodnika i idzie dalej obok niego po lewej stronie. Ha rozkaz "SIAD" zajmuje tę pozycję przy lewej nodze piekuna. W ten sam sposób wykonuje rozkaz „WARUJ".

 

Prawidłowe wykonanie próby III zapewnia przejście do szkolenia wg zasad próby IV oraz „duży dyplom z zakresu ratownictwa”.

 

 

Próba IV

Ćwiczenia składowe

Max.ilość punktów do zdobycia

1 .przepłynięcie dystansu 400 m

5 pkt.

2. pływanie ciągłe przez 15 min

5 pkt.

 

3. holowanie osoby nieprzytomnej

25 pkt.

 

4.skakanie z nabrzeża i holowanie aportu lub osoby

25 pkt.

 

5. aport spod wody

10 pkt.

 

5-8. dowolnie wybrane trzy ćwiczenia spośród

ćwiczeń następujących:

 

-płyniecie na czas lub określony dystans

-aportowanie z brzegu

-wyskakiwanie psa z łodzi po aport rzucany z brzegu

-wyskakiwanie psa z łodzi po aport rzucany z łodzi

-holowanie łodzi przez psa startującego z łodzi

-holowanie łodzi przez psa startującego z brzegu

-człowiek za burta - pies startuje z łodzi

-człowiek za burtą - pies startuje z brzegu

-holowanie fantomu - pies startuje z łodzi

-holowanie fantomu - pies startuje z brzegu

30 pkt.

Razem

100 pkt.

 

Ćwiczenie 1.

Pies wykonuje to zadanie w taki sam sposób jak w próbie III.

 

Ćwiczenie 2.

Pies wchodzi do wody i płynie bez zatrzymania przez 15 min przy fali lub przez 30 min gdy woda jest spokojna.

 

Ćwiczenie 3.

Pies pozostaje przy przewodniku na lądzie. Pomocnik odpływa łodzią, zatrzymuje się po pokonaniu ok.50m i wypada z łodzi. Pozostaje w wodzie bez ruchu udając nieprzytomnego. Pies bez rozkazu wbiega do wody. Dopływa do pomocnika. Do przedramienia pomocnika przywiązanv jest aport na lince. Pies chwyta aport i holuje nieprzytomnego do brzegu.

 

Ćwiczenie 4.

Pies pozostaje z opiekunem na pomoście. Pomocnik odpływa łodzią na odległość ok. 20m. Wysokość pomostu (nabrzeża) nie może przekraczać 3m, ale nie może też być mniejsza niż 1m. Pomocnik wyskakuje z łodzi lub rzuca do wody aport. Przewodnik wysyła psa do obiektu w wodzie. Pies musi w tym momencie bez wykazywania strachu skoczyć z pomostu dopłynąć do obiektu i doholować go do łodzi.

 

Ćwiczenie 5.

Przewodnik wprowadza psa do płytkiej wody. Wkłada na wyciągniętej ręce aport do wody nadal go trzymając. Pies musi nie bojąc się włożyć łeb do wody, zabrać aport i wynieść go na brzeg.

 

Ćwiczenia 6-8.

Według zasad omówionych w poprzednich próbach.

Wybrane przez przewodnika ćwiczenia trzeba wcześniej omówić z sędzią by nie doszło do nieporozumień.

 

Prawidłowe wykonanie wszystkich ośmiu ćwiczeń i osiągniecie min. 60 pkt. daje możliwość otrzymania tytułu „psa ratownika" i "dużego dyplomu z zakresu ratownictwa".

 

 

ZAWODY

1."Junior-Cup".

2.“Admirals-Cup“

3. O tytuł "morskiego championa".

 

1. „Junior-Cup”

W zawodach biorą udział psy w wieku poniżej 18 miesięcy.

Przeprowadzane są zgodnie z zasadami próby I, a więc pies wykonuje następujące ćwiczenia:

1.przepłynięcie dystansu 50 m (nie 200 m)

2.aport z brzegu

3.marsz przy nodze przewodnika na smyczy

4.siadanie na rozkaz opiekuna

5.warowanie na rozkaz opiekuna

 

Zasady punktacji ustala sędzia a są one zgodne z zasadami punktacji próby I lub II .

 

2. „AdmiraIs – Cup”

O tytuł ten walczy pies, który otrzymał największą ilość punktów w rozgrywanej podczas zawodów próbie o najwyższym stopniu trudności.

Jeśli np. w danym roku nie ma psów przystępujących do próby IV o tytuł starają się psy startujące w próbie III itp.

 

3.„Morski champion”

O tytuł ten może ubiegać się pies, który trzykrotnie zaliczył próbę IV. Z tym, że karencja czasowa pomiędzy pierwszym a ostatnim zaliczeniem musi wynosić min. 12 miesięcy.

Właściciel psa wysyła do Przewodniczącego Regionalnego Klubu Nowofundlanda kopię 3 "dużych dyplomów z zakresu ratownictwa", , oraz wpłaca na konto Klubu 25 DM. Jeżeli władze Klubu nie stwierdzą nieprawidłowości wręczają właścicielowi psa dyplom "morskiego championa" świadczący o osiągniętym przez psa tytule. Tytuł w skrócie brzmi SEA-Ch. (od niemieckiego Sea Champion). Tytuł ten jest nie zbywalny i dożywotni podobnie jak tytuł championa piękności.

 

tłumaczenie: Małgorzata Nowak



Autor strony: jacek smigla-zywocki - ostatnia modyfikacja: 2005-11-10

Więcej...

 

Do treningu specjalistycznego mogą być dopuszczone tylko psy zdrowe. Jeśli nasz pies ma poważne problemy krążeniowe albo ortopedyczne, z forsownej pracy musimy zrezygnować. Również ciężarne suki nie powinny być narażone na zbyt ciężki, długotrwały wysiłek, co nie znaczy, że trzeba zaprzestać całkowicie ćwiczeń. Dopiero w trzecim trymestrze ciąży odkładamy ćwiczenia z suką, aż do czasu kiedy wychowa szczenięta i dojdzie do siebie po przebytej ciąży.

 

Ratownictwo wodne

Zajęcia z zakresu pracy w wodzie muszą odbywać się w odpowiednim akwenie. Najlepiej by był on psu znany, co zapobiegnie rozpraszaniu jego uwagi podczas ćwiczeń. Miejsce szkolenia musi być oddalone od hałaśliwych i wypełnionych ciekawskimi gapiami kąpielisk. Woda nie może mieć zbyt wartkiego prądu, bo pies będzie się szybko męczył, koncentrując swe siły na jego pokonaniu, a my nie będziemy mogli odpowiednio rozkładać fantomów, dlatego autorzy programów szkolenia wodnego proponują wykorzystanie do nauki stawów, jezior, kanałów a nie rzek i morza.

Szkolenie w zakresie ratownictwa wodnego ma na celu usystematyzowanie instynktownych uwarunkowań nowofundlanda skierowanych ku wydobywaniu z wody wszelkiego rodzaju sprzętów oraz niesienia pomocy topiącemu się człowiekowi i współpracy z nim. Do tego celu służą opracowane przez doświadczonych trenerów i kynologów regulaminy szkolenia i testy. Są to jednorodne programy o z góry określonych regułach. Oparte są na wielokierunkowej wiedzy obejmującej zagadnienia z zakresu etiologii, behawioryzmu, weterynarii nowofundlanda. Są to więc „przepisy" dla miłośników rasy, amatorów i profesjonalistów uczące jak „krok po kroku" należy kontrolować instynkty psa, przypisywać je realnym sytuacjom. Szkolenie w zakresie ratownictwa w zasadzie nie wprowadza nic nowego, nie ma na celu wpojenia nowego, nieznanego psu zachowania.

Większość światowych klubów rasy opracowało własne, dostosowane do realiów swojego kraju, regulaminy szkolenia i egzaminowania. Elementy tych programów są podobne, niektóre wymagają zaangażowania większych sił i środków, bardziej profesjonalnego sprzętu (łodzie motorowe, szalupy itp.), ekipy trenerów. Inne mają bardziej amatorski charakter. Jako przykład podaję regulamin szkolenia, zawodów i egzaminów w Stanach Zjednoczonych według zasad Newfoundland Club of America Working Dog Committee.

Na podstawie tego regulaminu postaram się dokładnie omówić technikę szkolenia, potrzebne sprzęty, by Czytelnik zainteresowany pracą ratowniczą ze swoim nowofundlandem mógł uzyskać pozytywne efekty.

Obecny regulamin AKC został wprowadzony w życie w 1982 r. Nad prawidłową realizacją ćwiczeń i zawodów czuwa specjalnie powołana do tego celu organizacja Water Test Dog Committee (WTDC), odpowiadając za wszelkie prace związane z przygotowaniem testów, terenu, wyszkoleniem sędziów i pomocników. Organizacja ta jako jedyna w USA ma prawo organizowania egzaminów pracy ratowniczej i nadawania tytułów.

Trening, a co za tym idzie zawody podzielono na dwie klasy: juniorów i seniorów.

 

Klasa juniorów

Biorą w niej udział psy i suki bez względu na wiek, choć warunkiem jest ukończenie kursu podstawowego z zakresu posłuszeństwa potwierdzonego zdanym egzaminem, co limituje dolną granicę wieku na 12 miesięcy.

Elementy zajęć w klasie juniorów:

1) ćwiczenia na lądzie (elementy posłuszeństwa):

• chodzenie bez smyczy w różnych kierunkach;

• przywoływanie psa do siebie;

• pozostawianie psa w odległości na waruj;

2) przynoszenie aportu wrzuconego do wody z brzegu;

3) płynięcie na kierunek w celu przyniesienia aportu pozostawionego w wodzie gdy pies nie widzi momentu rzutu;

4) wnoszenie liny z brzegu do stojącego w wodzie przewodnika;

5) holowanie łodzi na dystansie 15 m;

6) holowanie człowieka na ląd.

 

Klasa seniorów

Prawo przystąpienia do tej klasy mają te nowofundlandy, które ukończyły i zaliczyły klasę juniorów.

Elementy zajęć w klasie seniorów:

1) aport z łodzi na łódź;

2) przyniesienie liny z brzegu do wody, przekazanie jej pomocnikowi na łodzi i odholowanie łodzi;

3) przyniesienie koła ratunkowego z brzegu, przekazanie go tonącemu i odholowanie tonącego na ląd;

4) nurkowanie na głębokość l m;

5) przynoszenie 2 przedmiotów znajdujących się w wodzie;

6) holowanie na brzeg człowieka, który wypadł z łodzi, Każdy trener musi dysponować własnym sprzętem, który będzie używał zarówno do ćwiczeń, jak też w zawodach.

 

Sprzęt do szkolenia w zakresie ratownictwa wodnego:

1) obroża - typu przyduśnika (dławik) wykonana z pojedynczego łańcuszka o spawanych ogniwach lub z nylonu. Musi ona być mocna, o rozmiarze przystosowanym do psa;

 

 

Obroże dla nowofundlandów; a) dławik, b) kolia

 

2) smycz - do ćwiczeń z posłuszeństwa, długość jej powinna wynosić 2 m. Najlepiej nylonowa lub parciana, ponieważ jest bardzo lekka i mocna, nie sztywnieje pod wpływem wilgoci, jak smycz skórzana;

3) linka ćwiczebna - długości ok. 6-9 m, wykonana z taśmy parcianej z wygodnym uchwytem z jednej strony i mocnym karabińczykicm z drugiej;

4) aport - idealne są aporty winylowe. Ich rolą pełnią dostępne w sklepach żeglarskich odbojniki do łodzi. Powinny mieć wymiary: 6,5 cm szerokości i 30 cm długości, być białe, ponieważ ten kolor pies widzi najwyraźniej;

5) lina - polipropylenowa, nylonowa lub bawełniana o przekroju 0,5 cala (1,5 cm) i długości 30 m. Na jednym z końców zawiązujemy kulkę bosmańską albo kilka węzłów, które ułatwią przytrzymanie linki w pysku psa;

6) kapok - potrzebny jako jeden ze specjalistycznych aportów dla psa, Nie musi być to pełnowartościowa kamizelka ratunkowa, ważne, by kapok nie był dziurawy i nie nasiąkał;

7) kamizelka ratunkowa - popularny kapok dla tresera, który musi go zawsze nosić na sobie, choćby był znakomitym pływakiem.

8) ubiór dla tresera-jest niezbędny, jeśli chcemy regularnie prowadzić trening. Panujące warunki klimatyczne niestety nic są sprzyjające i często nawet w lecie temperatura wody nie przekracza 15°C. Przebywanie w tak zimnej wodzie w ciągu kilkunastu minut prowadzi do niebezpiecznego wychłodzenia organizmu człowieka. Nawet jeśli nie możemy pozwolić sobie na specjalistyczny strój, załóżmy przynajmniej podkoszulek. Absolutnie nie wolno rezygnować z obuwia. Chroni ono stopy przed ostrymi przedmiotami w wodzie. Szybko można przyzwyczaić się do poruszania się w wodzie w butach. Najlepszą funkcję pełnią gumowe buty, które są wykonane częściowo z pianki, ale mogą je zastąpić dobrze przylegające do nogi tenisówki. Specjalistyczny strój stanowi kombinezon ze specjalnej gumowanej termo-izolacyjnej pianki. Najbardziej uniwersalne są tzw. pianki twarde. Jest to dość drogi zakup, rzędu kilkuset zł, ale umożliwi nieprzerwane szkolenie przy najbardziej nawet niesprzyjających warunkach pogodowych.

9) aport do nurkowania - zatapialny lecz dobrze widoczny, np.:

• winylowa, twarda piłka wielkości piłki tenisowej,

• dwie stare skarpetki włożone jedna w drugą, które wypełniamy drobnymi kamykami, by ich długość wynosiła ok.10 cm i mocno związujemy. Skarpetek nie wypełniamy piaskiem ze względu na zbyt duży ciężar;

• aport używany w pkt 4., nieco zmodyfikowany przez zrobienie w nim dziurki i wypełnienie go wodą, aport będzie na tyle ciężki, że zatonie;

10) koło ratunkowe - znormalizowane koło ratunkowe dostępne w sklepach ze sprzętem żeglarskim;

11) łódź — w pierwszej fazie szkolenia (klasie juniorów) wystarczy mała łódź jednoosobowa lub ponton. Nieco większa i lepiej wyposażona

 

 

 

Łódź do ćwiczeń w klasie seniorów

 

 

łódź potrzebna jest do ćwiczeń w klasie seniorów. Musi być to łódź czteroosobowa, z platformą zainstalowaną od strony rufy, z której pies skacze do wody. Platforma może być wykonana z 0,5-calowej płyty wiórowej lub desek, dobrze wzmocniona i dostosowana do wymiarów łodzi;

12) boje - służą do zaznaczania odległości w wodzie, muszą być dobrze widoczne z lądu i zakotwiczone, by nie przesuwały się na wodzie;

13) pomost - służy do ćwiczeń wskakiwania do wody.

 

 

Technika szkolenia

 

KLASA JUNIORÓW:

 

Ćwiczenia na lądzie

Zwróćmy uwagą, jak pomocne jest opanowanie tych ćwiczeń w dalszych zajęciach. Na zawodach ćwiczenia z zakresu posłuszeństwa odbywają się na ringu o wymiarach 12x15 m. Każdy pies ćwiczy indywidualnie, jedynie w towarzystwie swojego przewodnika. Po wykonaniu każdego z trzech elementów ćwiczenia można zrobić krótką przerwę, podczas której nagradzamy psa za dobre wykonanie ćwiczenia. Każde ćwiczenie rozpoczyna się od przyjęcia przez psa postawy zasadniczej, tj. pies siedzi przy lewej nodze przewodnika. Ćwiczenie rozpoczyna się na znak wydany przez sędziego, również wszelkie dodatkowe komendy podane przez sędziego należy powtórzyć i wyegzekwować ich wykonanie. Wszystkie komendy można wydawać zarówno głosem jak gestem lub tylko jednym z powyższych sposobów. Każde ćwiczenie kończy się na wyraźne polecenie sędziego, jedynie warowanie trwa l min.

Pies nie zaliczy ćwiczenia, jeśli;

1) opuści ring w czasie ćwiczeń,

2) zejdzie z ringu, gdy sędzia nie zakończył jeszcze ćwiczenia,

3) nie reaguje na wydawane polecenia,

4) nie wykonuje ćwiczeń samodzielnie i musi być kierowany ręką,

5) komenda jest wydawana więcej niż jeden raz,

6) na komendę „do mnie" mija przewodnika i zatrzymuje się w odległości od niego,

 

Przynoszenie aportu wrzuconego do wody z brzegu

Do nauki tego ćwiczenia potrzebujemy aportu z przywiązaną do niego 9-metrową linką. Podczas zawodów linkę zastępuje się 30-centymetrowym troczkiem, za który pies może ciągnąć aport do brzegu.

Pies siedzi w postawie zasadniczej obok przewodnika na brzegu, tuż nad wodą. Na sygnał dany psu przewodnik wrzuca aport do wody na odległość 9 m. Dopiero gdy przedmiot wpadnie do wody przewodnik wysyła psa na komendę „aport". Pies musi popłynąć po aport, wrócić najkrótszą drogą i oddać aport do ręki czekającego przewodnika. W trakcie ćwiczenia można psu pomagać dodatkowymi komendami. Ale radziłabym ograniczyć się do naprawdę niezbędnej pomocy, np. gdy pies niezbyt pewnie wykonuje ćwiczenie. Gdy pies zgubi przedmiot, należy dać mu komendę „podbierz", na którą pies musi wziąć aport i donieść go do przewodnika. Ćwiczenie kończy się w momencie odebrania od psa aportu i nie powinno trwać dłużej niż 90 sek. (od wysłania psa po aport do oddania go przewodnikowi).

Naukę aportowania rozpoczynamy w płytkiej wodzie. Aport wrzucamy niezbyt daleko. Gdy pies chętnie brodzi i przynosi przedmiot możemy zacząć wrzucać aport coraz dalej i na głębszą wodę, stopniowo przyzwyczajając psa do przepłynięcia pewnej odległości z trzymanym w zębach aportem. Nie możemy ociągać się z odebraniem od psa aportu, aby się nie zdążył otrzepać, bo wtedy aport wypadnie mu z pyska. Pies musi mieć też możliwość bacznego obserwowania momentu rzucania przedmiotu do wody.

Ćwiczenie nie zostanie zaliczone, gdy:

1) pies nie jest zainteresowany wejściem do wody,

2) wraca bez aportu,

3) przewodnik wchodzi do wody w trakcie pracy psa,

4) przewodnik używa siły fizycznej, zmuszając psa do wykonania zadania.

 

Płynięcie w żądanym kierunku po aport.

Zadanie składa się z dwóch elementów:

a) przyniesienie aportu rzuconego tak, by pies nic widział momentu rzutu,

b) płynięcie na kierunek.

Pies i opiekun pozostają na lądzie. Pomocnik odpływa 15 m od brzegu i pozostawia w wodzie wiosło lub kamizelką ratunkową. Czyni to tak, by nie wzbudzić nadmiernego zainteresowania psa, po czym opuszcza miejsce ćwiczenia. Na sygnał sędziego przewodnik wysyła psa po dryfujący przedmiot, Pomaga mu, pokazując kierunek, w którym powinien się poruszać. Pies musi popłynąć w stroną aportu, podebrać, najkrótszą drogą wrócić na ląd i oddać aport do ręki przewodnika. Jeśli pies wybierze drogą powrotu, my musimy się do niego dostosować i oczekiwać na niego na brzegu, by nic tracił czasu na znalezienie nas. Pies powinien wykonać ćwiczenie w czasie nie dłuższym niż 2 min.

Pies nie zalicza ćwiczenia, jeśli:

1) zamiast płynąć wprost po aport rewiruje w celu jego poszukania,

2) nic podbierze przedmiotu, zgubi go w efekcie czego dopłynie do brzegu bez aportu,

3) przekroczy limit czasu,

4) przewodnik siłą wysyła psa do wody,

5) przewodnik wchodzi do wody w trakcie ćwiczenia.

 

Wnoszenie liny z brzegu do znajdującego się w wodzie przewodnika

Do ćwiczenia potrzebne będą 2 liny: długości 1-1,5 m i 20 m, obie zaopatrzone w węzeł lub kulką bosmańską. Pies i przewodnik pozostają na brzegu, pomocnik odpływa wpław na odległość 15 m. Gdy osiągnie pozycją, sędzia daje znak do rozpoczęcia ćwiczenia.

Przewodnik podaje psu zaopatrzony w węzeł koniec 20-metrowej liny i wysyła go do wody, zadając kierunek w stronę znajdującej się w wodzie osoby. Pies ma l min. na odebranie z ręki przewodnika liny i wejście z nią do wody. Każda metoda przekazywania komend jest dozwolona z wyjątkiem przymusu fizycznego. Pomocnik może przywoływać psa imieniem. Pies dopływa do przewodnika i oddaje mu linę. W tym momencie ćwiczenie się kończy. Pies ma 2 min. na wykonanie zadania od momentu podebrania liny od przewodnika.

Błędy dyskwalifikujące:

1) odebranie liny od przewodnika trwa dłużej niż l min.,

2} opiekun wchodzi do wody podczas ćwiczenia,

3) pies porzuca liną w trakcie ćwiczenia,

4) pies nie podpływa do pomocnika na tyle blisko, by ten bez konieczności dopłynięcia do liny mógł ją odebrać.

Ćwiczenie jest o tyle trudne, że wymagane jest od nowofundlanda wniesienie przedmiotu do wody a nie jego wyniesienie. Czynność ta przeczy zakodowanemu instynktowi psa tej rasy. Ale przywiązany do pomocnika (który musi być osobą psu znaną) pies bez wahania będzie niósł mu pomoc.

 

Holowanie łodzi

Jest to trudne ćwiczenie, wymagające od psa dyscypliny. Zadaniem psa jest przyholowanie łodzi z lądu do oddalonej o 15 m od brzegu boi. Podczas tego ćwiczenia, podobnie jak poprzedniego, pies musi przełamać instynktowną wolę wyciągania przedmiotów na brzeg.

Do łodzi przywiązuje się linkę o długości 2,5 m, na końcu której przypina się aport. Pies trzyma aport w pysku, co ułatwia mu ciągnięcie łodzi. Pies zbliża się do łodzi, która dryfuje na bardzo płytkiej wodzie, W tym momencie sędzia daje znak rozpoczynający ćwiczenie. Przewodnik podaje psu aport, Przewidziano l min. na prawidłowe podebranie aportu. Jeśli pies nie chce go podjąć lub wyrzuca go, przewodnik może zachęcać psa głosem, gestem oraz wielokrotnie przekazywać psu aport. Nie wolno zmuszać go siłą oraz przekraczać przewidzianego limitu czasu. Gdy pies chwyci aport, przewodnik rozkazem zachęca psa do wejścia do wody i wysyła go naprzód. Pies musi dopłynąć do boi zakotwiczonej 15 m od brzegu, holując łódź. Przewodnik może psu towarzyszyć, płynąc wpław obok niego i zachęcając głosem do pracy. Gdy pies minie boję, sędzia kończy ćwiczenie. Od momentu podjęcia aportu do zakończenia ćwiczenia nie powinno upłynąć więcej niż 90 sek.

 

Holowanie człowieka na ląd.

Przewodnik odpływa wraz z psem wpław na odległość 6 m od brzegu. Zatrzymuje się, po czym łapie za sierść na kłębie psa i oboje wracają do brzegu. Ewentualnie pies może chwycić przewodnika za nadgarstek i w ten sposób odholować go na ląd.

Ćwiczenie nie zostanie zaliczone, gdy pies:

1) wyraźnie prowadzi przewodnika, a nie odwrotnie,

2) wskakuje na płynącego przewodnika,

3) przerywa ćwiczenie i zawraca przed osiągnięciem żądanego dystansu,

4) nie pozwala się chwycić właścicielowi,

5) nie wraca najkrótszą drogą na ląd, lecz kręci się w wodzie.

Ćwiczenie powinno być zakończone w ciągu 2 min. od momentu wejścia do wody.

 

KLASA SENIORÓW:

 

Aport z łodzi na łódź

Pies z przewodnikiem odpływają łodzią i zatrzymują się przy boi oddalonej od brzegu o 15 m. Wiosłuje pomocnik. Wtedy sędzia daje znak do rozpoczęcia ćwiczenia. Przewodnik wrzuca aport lub wiosło 3 m od łodzi. Na rozkaz „do wody, aport”” pies skacze, odbijając się od zamontowanej na rufie platformy. Pies musi przytransportować aport do łodzi i oddać go w ręce przewodnika lub pomocnika. Jak tylko to zrobi ćwiczenie kończy się. Na jego wykonanie przeznaczono 2 min. Podczas pracy można pomagać psu dodatkowymi komendami.

Ćwiczenie nie zostaje zaliczone, gdy pies:

1) odmówi wyskoczenia z łodzi,

2) nie przyniesie aportu do łodzi albo za wcześnie porzuci go, tak że będący w łodzi ludzie nie mogą go dosięgnąć.

 

Przyniesienie liny z brzegu do wody, przekazanie pomocnikowi łodzi i od-holowanie łodzi z pomocnikiem na lad

Pomocnik czeka w łodzi zacumowanej 20 m od brzegu. Sędzia daje znak do rozpoczęcia ćwiczenia. W czasie nie przekraczającym l min. pies odbiera 2,5-metrową linę z przywiązanym aportem. Przewodnik daje psu komendę wejścia do wody i pokazuje mu kierunek, w którym powinien się poruszać. Pomocnik na łodzi może nawoływać psa, zachęcając go do wejścia z liną do wody. Właściciel nie może wchodzić z psem do wody. Zadaniem psa jest dopłynięcie do łodzi i przekazanie pomocnikowi aportu. Pomocnik odbiera aport, przywiązuje drugi koniec liny do łodzi, a następnie oddaje psu aport. Pies chwyta aport i zawraca w stronę brzegu. Pracujący pies może być zachęcany głosem zarówno przez pomocnika, jak też przez przewodnika. Pies musi wrócić najkrótszą drogą na brzeg. Przewodnik podchodzi do psa i odbiera od niego aport. Ćwiczenie jest zakończone. Limit

czasowy 3 min.

Pies nie zaliczy ćwiczenia, jeśli przerwie je w jakimkolwiek momencie i odmówi jego kontynuowania. Natomiast może porzucić aport, ale na rozkaz człowieka musi ponownie podebrać go i kontynuować zadanie.

 

Przyniesienie koła ratunkowego.

Do tego ćwiczenia potrzebny jest udział 3 pomocników. Odpływają oni wpław na odległość 20 m od brzegu i 10 m od siebie. Jeden z nich zaczyna wołać o pomoc lecz nie może używać imienia psa. W tym momencie sędzia rozpoczyna ćwiczenie. Pies na brzegu odbiera od przewodnika linkę długości 1-1,5 m, do której przywiązane jest koło ratunkowe i wchodzi do wody. Przewodnik ma minutę na przekazanie psu linki. Pies płynie do osoby udającej topielca, czeka aż ten złapie się koła, wtedy zawraca w stroną brzegu. Ćwiczenie kończy się, gdy pomocnik znajdzie się na brzegu. Sugeruje się, aby ćwiczenie było zakończone w ciągu l min. od momentu wejścia psa do wody.

Pies nie zalicza ćwiczenia, gdy;

1) nie odbierze liny z kołem ratunkowym przed upłynięciem 1 min,

2) dopłynie do innego pomocnika, niż ten który wzywa pomocy,

3) nie dopłynie na tyle blisko, by topielec mógł bez wysiłku chwycić się liny,

4) pies porzuca koło ratunkowe wracając do brzegu,

5) przewodnik wejdzie do wody w trakcie zadania albo zmusza psa siłą do wykonania ćwiczenia.

 

Nurkowanie

Pies z przewodnikiem wchodzą do niezbyt głębokiej wody. Sędzia daje sygnał do rozpoczęcia ćwiczenia. Przewodnik odrzuca aport tonący l m od psa na głębokość 1,2 m. Na rozkaz pies zanurza się i wyciąga aport na powierzchnię, oddając go do ręki przewodnika. Można zachęcić psa w dowolny sposób do zanurkowania, jednak nie wolno zmuszać go siłą.

Regulamin zezwala również na rzucanie aportu nieograniczoną ilość razy, jednak pod warunkiem, że nie zostanie przekroczony limit czasu trwający 3 min.

 

Przynoszenie dwóch przedmiotów w kolejności.

Pies z przewodnikiem pozostają na brzegu, natomiast pomocnik odpływa łodzią na odległość 15 m od brzegu. Wrzuca do wody kapok, ale tak by pies słyszał i widział tę czynność, odpływa 15 m i pozostawia drugi aport, np. wiosło. Sędzia rozpoczyna ćwiczenie, podając który przedmiot ma być przyniesiony w pierwszej kolejności. Przewodnik wysyła psa po żądany przedmiot. Pies musi kierować się po określony aport, podebrać go, najkrótszą drogą wrócić do brzegu i oddać do ręki przewodnika. Należy nagrodzić psa, a następnie wysłać po drugi przedmiot. W trakcie trwania ćwiczenia można pomagać psu dodatkowymi komendami. Na wykonanie zadania przeznaczono 4 min,

Każdy znaczący błąd powoduje, że ćwiczenie nie zostanie zaliczone.

 

Ratunek

Przewodnik, pies i pomocnik odpływają łodzią na odległość 15 m od brzegu. Na sygnał sędziego przewodnik wpada do wody. Woła psa do siebie zachęcając do skoczenia do wody. Pies musi skoczyć, dopłynąć do przewodnika, złapać go za nadgarstek. Można ułatwić psu ćwiczenie lekko poruszając nogami w wodzie. Pies musi przyholować przewodnika do łodzi lub na brzeg (można skierować psa albo pozostawić jego własnej inwencji), pozostawić go na bardzo płytkiej wodzie, oczywiście nie twarzą do wody. Pies nie może „przewidywać" skoku przewodnika i wyprzedzać go, wchodzić na „topielca", puszczać go w trakcie holowania. Nie można też spychać psa z łódki.

 

 

Przedruk za zgodą autora z książki: Małgorzata Nowak "Nowofundland Pies Pracujący" AW Egros



Autor strony: jacek smigla-zywocki - ostatnia modyfikacja: 2005-11-10

 

Więcej...

REGULAMIN SZKOLENIA RATOWNICZEGO NOWOFOUNDLANDÓW
Autor: Sissal Andersen – Norwegia

KLASY
1. Pływanie i ratunek,
2. Klasa otwarta, -
Klasa elitarna,
1. Szwedzkie mistrzostwa.
Przejście z klasy do klasy warunkuje pomyślne zdanie egzaminu kończącego klasę poprzednią.
Limit wiekowy dla psów biorących udział w szkoleniu wyznaczono więc jedynie dla pierwszej klasy: 10 miesięcy.
Pływanie i ratunek
Elementy:
1. Przepłynięcie dystansu 50 m,
2. Aport,
3. Holowanie przewodnika.
Element 1. Przepłynięcie 50m.
Psu może towarzyszyć przewodnik. Odległość może być pokonana w jedną stronę lub po 25 m od brzegu i z powrotem.
Dystans musi być pokonany spokojnym stylem: a pies nie może wykazywać oznak zmęczenia. Nie dopuszczalne jest wspinanie się psa na przewodnika
ani próby wyciągnięcia na brzeg. W trakcie wykonywania ćwiczenia można psu pomagać, przywołując go głosem.

Element 2. Aport.
Zadaniem psa jest przyniesienie wyrzuconego na odległość 10 m do wody przedmiotu. Przewodnik może przytrzymać psa w momencie wyrzucania
aportu.

Element 3. Holowanie przewodnika.
Przewodnik odpływa w pław na odległość 15 od brzegu. Pomocnik przytrzymuje psa. Gdy przewodnik jest na miejscu przywołuje psa. Pies musi dopłynąć do przewodnika i przyholować go do brzegu. Holowanie polega na tym, że przewodnik przytrzymuje się sierści między karkiem a plecami. Nie wolno pomagać psu ani trzymać się jego ogona lub smyczy.

Klasa otwarta
Elementy:
1. Aport prosty,
2. Aport poszukiwawczy,
3. Holowanie tonącego za pomocą liny,
4. Holowanie łodzi,
5. Pływanie z Przewodnikiem.
6. Wrażenie ogólne.
Element 1. Aport prosty
Pies z przewodnikiem przyjmują pozycje wyjściową na brzegu tzn., że pies siedzi przy lewej nodze przewodnika bez smyczy. Przewodnik wrzuca do wody
aport na odległość 10 m. Dopiero na komendę przewodnika pies wchodzi do wody, płynie po aport i przynosi go na brzeg. Musi oddać przedmiot do ręki przewodnika na komendę, nie wolno mu wcześniej upuście aportu, dopuszczalne jest ułatwienie ćwiczenia przez wejście przewodnika do wody (2-3 m od brzegu) i oczekiwanie tam na psa.
Element 2. Aport poszukiwawczy.
Pies z przewodnikiem również przyjmują pozycję wyjściową z tym, że są odwróceni plecami do brzegu. W tym .czasie pomocnik umieszcza w wodzie
w odległości 15 m od brzegu jakiś przedmiot, może być to wiosło lub kamizelka ratunkowa. Pomocnik oddala się od przedmiotu by nie sugerować.
psu miejsca lokalizacji przedmiotu. W tedy dopiero pies i przewodnik odwracają się w kierunku wody. Pies na komendę przewodnika wchodzi
do wody. Samodzielnie lokalizuje przedmiot i przynosi do przewodnika jak w ćwiczeniu 1.
Element 3. Holowanie tonącego za pomocą liny.
Pies z przewodnikiem przyjmują pożycie wyjściową w kierunku wody. Na brzegu leży lina dł. 25 m. W wodzie w odległości 15 m leży pomocnik.
Na komendę przewodnika pies podejmuje linę (na złapanie liny ma max. 1 minutę) i wypływa do pomocnika. Pomocnik odbiera od psa linę. Przewodnik który trzyma drugi koniec liny wyciąga pomocnika na brzeg. Pies towarzyszy pomocnikowi w wodzie asekurując go.

Element 4. Holowanie łodzi.
Pies z pomocnikiem przyjmują pozycję wyjściową, Przewodnik wypływa łodzią 15m i zatrzymuje się. Do łodzi musi być przymocowany hol dł. 3 m. Pomocnik na komendę wysyła psa w kierunku łódki. Gdy pies do niej dopłynie przewodnik daje mu hol. Zadaniem psa jest wyciągniecie na brzeg łodzi bez dodatkowej pomocy ze strony przewodnika.

Element 5. Pływanie z przewodnikiem.
Pies z przewodnikiem przyjmują pozycję wyjściową. Razem wchodzą do wody, lecz pies musi nadal znajdować się po lewej stronie przewodnika. Wypływają razem na odl. 10 m. Zawracają. Przewodnik łapie sierść psa na karku i pies wyciąga przewodnika na brzeg,

Element 6. Ogólne wrażenie.
Element ten nie wymaga wykonywania żadnej pracy przez psa ani przewodnika. Oceniana jest współpraca psa z przewodnikiem w poprzednich ćwiczeniach, harmonia zachowanie człowieka i zwierzęcia. Oceniany jest entuzjazm i radość z współpracy.
Klasa elitarna
Elementy;
1. Wspólne oczekiwanie na brzegu,
2. Aport z nabrzeża,
3. Holowanie łodzi,
4. Przynoszenie koła ratunkowego do wskazanej osoby,
5. Aport spod wody,
6. Przynoszenie wskazanego aportu,
7. Holowanie tonącego z łódki.

Element 1. Wspólne oczekiwanie na brzegu.
Wszystkie psy biorące udział w próbie przyjmują pozycję leżącą w odległości 5 m od brzegu i 5 m od siebie. Trwa to ok.3 min.
Czas ten poświęca sędzia na poinformowanie przewodników startujących psów o regulaminie konkurencji.

Element 2. Aport z nabrzeża.
Na komendę przewodnika pies skacze z nabrzeża i płynie w kierunku rzuconego wcześniej aportu. Przynosi go na brzeg, wychodzi z wody i
oddaje przewodnikowi po jego lewej stronie.

Element 3. Holowanie łodzi.
Na odległość 25 ni wypływa łódź, w której są 2 osoby, jedna musi być psu nie znana. Pies z przewodnikiem przyjmują pozycją wyjściowa, Przewodnik podaje psu koniec 3 metrowej liny. Pies trzyma ją w pysku. Na komendę pies wchodzi do wody i płynie w kierunku łodzi. Osoba psu nieznana -"obcy” odbiera od psa linę i trzyma ja. -Pies odwraca się, chwyta drugi koniec liny i holuje łódź do brzegu.
Nie wolno mu pomagać wiosłowaniem.

Element 4. Przynoszenie koła ratunkowego do wskazanej osoby.
Dwaj pomocnicy leżą w wodzie w odległości 15 m od. siebie i 15 m od brzegu. Przewodnik przywiązuje do koła ratunkowego 3 m linę. Podaje jej wolny koniec psu i wysyła go w kierunku wybranego przez siebie pomocnika. Pies musi dopłynąć do niego. Pomocnik chwyta koło a pies za pomocą liny holuje go do brzegu.

Element 5. Aport spod wody.
Przewodnik z psem wchodzą do płytkiej wody. Przewodnik rzuca na odległość 1 m aport i czeka, aż opadnie on na dno (10 cm). Po czym wysyła psa
po aport. Pies musi podnieść przedmiot spod ody i przynieść do przewodnika.

Element 6. Przynoszenie wskazanego aportu.
Pomocnik umieszcza w wodzie dwa jednakowe przedmioty (kamizelki ratunkowe lub wiosła) 15 m od brzegu i w niewielkiej odległości od siebie.
Przewodnik z brzegu wysyła psa na komendę po wskazany przez siebie przedmiot. Pies przynosi go do przewodnika, po czym ponownie wchodzi do wody po drugi przedmiot.

Element 7. Holowanie tonącego z łódki – człowiek za burtą.
Z brzegu odbija łódka w której znajdują się: pies, jego przewodnik, obcy oraz wioślarz-pomocnik. W pewnej chwili obcy wpada nagle do wody. Na rozkaz przewodnika pies wyskakuje z łodzi i płynie w stronę "topielca". Ten chwyta się psa, który holuje go do łodzi lub na brzeg.

tłumaczenie: Małgorzata Nowak



Autor strony: jacek smigla-zywocki - ostatnia modyfikacja: 2005-11-10

Więcej...

 

Próby pracy wodnej
Regulamin i egzamin - NNFC
(tłumaczenie za "Nederlandse Newfounlander Club" nr 4,1992 rok)

Szkolenie prowadzone jest indywidualnie lub w niewielkich grupach podczas dwu tygodniowych turnusów. Szkolenie rozpoczyna się w kwietniu a kończy we wrześniu. We wrześniu również organizowany jest egzamin. Bierze w nim udział corocznie ok.40-50 nowofundlandów. Wśród najlepszych rozgrywane są zawody „Challenge Cup" (pomiędzy najlepszą suką i psem \v klasie otwartej) oraz "Cesar Challenge Cup” (w klasie weteranów), oraz równorzędne zawody dla młodzieży.

SZKOLENIE:
Potrzebne rekwizyty:
1. Jedna lub więcej małych łodzi,
2. Szorki dla psa (z kółkiem na plecach do zaczepiania karabińczyka),
3. 60 metrów mocnej liny,
4. Koło ratunkowe, ew. aport (do podjęcia przez psa z holem do łodzi)
5. Fantom (lalka o rozmiarach 120-160 cm) imitująca topielca.
6. Boja,

Obsługa:
1.Starter.
Szkolenie jak również egzaminy prowadzone są w trzech grupach wiekowych, a mianowicie:
1. Młodzież - do 18 miesięcy (dolna granica wieku nie jest określona),
2. Otwarta - 18 miesięcy - 7 lat,
3. Weterani - powyżej 7 lat (górna granica wieku nie jest określona/)
Nad prawidłowym przebiegiem szkolenia czuwa trener. Próby prowadzone są nad brzegiem jeziora, stawu, kanału itp., przy czym odległość do
przeciwległego brzegu musi wynosić ponad 60 metrów. Psy biorąca udział w szkoleniu muszą być zrównoważone, bez oporów wchodzić do wody a na rozkaz przewodnika z niej wychodzić.
Podczas prowadzenia prób wszystkie psy muszą być na smyczach. Pod żadnym pozorem w miejscu szkolenia nie mogą przebywać suki w cieczce i psy agresywne. Trener ma absolutne prawo wykluczenia ze szkolenia
powyższych.

Egzamin
Obsługa:
1. starter - sędzia rozpoczynający egzamin,
2. sędzia odpowiedzialny za pomiary czasu,
3. sekretarz ringowy,
4. opiekun startującego psa.
Poza w/w obsługą i psem podczas prowadzenia egzaminu na "polu egzaminacyjnym" ( jest to ring wielkości 20 m obejmujący brzeg
I wodę gdzie pies będzie pracował ) pod żadnym pozorem nie może przebył inny startujący zawodnik lub osoba postronna.
Test A:
Do szorków w które "ubrany" jest pies przyczepia się 60 m liny. Właściciel (opiekun) psa odpływa łodzią na odległość 50 m (młodzież 30m)
i zatrzymuje się obok boji. Przywołuj psa. Pies powinien natychmiast wejść do wody i najkrótszą drogą dopłynąć do swojego opiekuna. Gdy osiągnie łódź, opiekun odczepia linę (sędzia zwija ją natychmiast) i podaje psu koło ratunkowe (aport) - połączone holem z łodzią. Pies bierze w pysk otrzymany przedmiot i natychmiast zawraca do brzegu holując łódkę z opiekunem.
Test B:
Pies startuje z brzegu. Na rozkaz opiekuna płynie do oddalonej o 50 (młodzież 30 m) łodzi na której siedzi opiekun. Po osiągnięciu łodzi opiekun wrzuca do wody fantom, który pies musi natychmiast podjąć i najkrótszą drogą powrócić do brzegu.
ZAWODY O "CHALLENGE CUP" i " CEASAR CHALLEHGE CUP”.
Na linii startu nad brzegiem akwenu startujący pies trzymany jest na smyczy przez startera. Opiekun odpływa na odległość 50 m (młodzież 30m) łodzią i zatrzymuje się obok bojki.
Sygnał do rozpoczęcia zawodów i pomiaru czasu podaje starter. Zawody przebiegają wg regulaminu testu A lub B z tym, że wszystkie psy muszą wykonać oba ćwiczenia. Sędzia odpowiedzialny za pomiar czasu podaje sekretarzowi ringowemu następujące czasy:
- wejścia do wody po danym sygnale,
- pokonania dystansu dzielącego zawodnika od łodzi,
- dopłynięcia do brzegu.
Zawody wygrywa ten, kto osiągnie najkrótszy czas łączny obu ćwiczeń.
Starter dopisuje 50 sekund karnych za następujące błędy:
- przekroczenie 60 sekund od momentu sygnału startu a wejścia do wody,
- nie podjęcia aportu lub fantomu po 60 sekundach od dopłynięcia do niego,
- odmówienie przez psa założenia szorków,
- pozbycie się aportu lub fantomu przed osiągnięciem brzegu.

Każde ćwiczenie może zostać powtórzone jeden raz po zakończeniu przez pozostałe psy pracy. Nie wykonanie prawidłowe ćwiczenia w drugiej
próbie wyklucza psa z zawodów. Każdy zawodnik, który wykona ćwiczenia bezbłędnie ma prawo do 50 sekundowej premii.
Jeśli na ring wedrze się osoba nie powołana albo inny pies i sytuacja ta spowoduje przerwanie pracy przez aktualnie startującego zawodnika
może on ponowić próbę, ale musi rozpocząć ćwiczenie od początku.
Oczywiście ma prawo do jednokrotnej powtórki. Wszelkie protesty mogą być zgłaszane starterowi w ciągu 15 minut
od momentu zakończenia testu.
Zwycięzcę "Challenge Cup" wybiera się w dodatkowej próbie (test A lub B)
Biorące w niej udział: suka i pies z klasy otwartej, które w swojej grupie wiekowej osiągnęły najlepsze czasy. Dogrywka pomiędzy tymi zawodnikami musi być przeprowadzona wg regulaminu tego samego testu.
W ten sam sposób wybiera się zwycięzcę w pozostałych grupach wiekowych.

tłumaczenie: Małgorzata Nowak

 



Autor strony: magda śmigla-żywocka - ostatnia modyfikacja: 2005-11-10

 

Więcej...

Certyfikacje

CERTYFIKACJE
na podstawie www.nowofundland.pl
1 Regulamin i przepisy Pracy wodnej - Stowarzyszenie TEERANOVA
2 Próby pracy wodnej - regulamin i egzamin - IRO
3 Próby pracy wodnej - regulamin i egzamin - Niemiecki
4 Próby pracy wodnej - regulamin i egzamin - Stany Zjednoczone
5 Próby pracy wodnej - regulamin i egzamin - Norweski
6 Próby pracy wodnej - regulamin i egzamin - NNFC

Informacja zgodnie z unijną dyrektywą - Ta strona do poprawnego działania potrzebuje włączonych plików cookie. Cookies to małe, nieszkodliwe pliki tekstowe, które są przechowywane przez Twoją przeglądarkę. Można zablokować zapisywanie cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki. To find out more about the cookies we use and how to delete them, see our privacy policy.

Akceptuję cookies z tej strony.

EU Cookie Directive Module Information